Distorted Force "Curves of Sidereal Cosmos" review - Rockway.gr

DISTORTED FORCE: “Curves of Sidereal Cosmos”
Written by Ιορδάνης Κιουρτσίδης
Monday, 16 July 2018

Τρία EPs και δυο full length από το 2010 συν το νέο φρέσκο “Curves Of Sidereal Cosmos” από τους Θεσσαλονικείς Distorted Force, δεν τη λες και μικρή δισκογραφική συγκομιδή. Απεναντίας δείχνει ότι αυτή η μπάντα διανύει το peak δημιουργικότητάς της. Και το σημαντικότερο; Η συγκεκριμένη, εκτός από κορυφή δημιουργίας, είναι επίσης και κορυφή καλλιτεχνικής ποιότητας. Τι θέλω να πω;

Θα εξηγηθώ από την αρχή. Το concept “Curves Of Sidereal Cosmos” είναι ένας πανέμορφος δίσκος παλιακού αλλά και ασφαλέστατα ουσιώδους progressive metal, που αναμειγνύει τόσο τη λυρικότητα όσο και την death μελωδική βαρβαρότητα που απαντάς σε κυρίως ευρωπαϊκής τεχνοτροπίας σχήματα. Με πιο σημαντικό ατού θα έλεγα το υψηλότατο αξιομνημονευτικό πηλίκο του σε σχέση με το δαιδαλώδες του ακούσματος. Μια έκδηλα καταρτισμένη μπάντα που τα θέματά της είναι πολυσχιδή αλλά έχουν λογική αλληλουχία χωρίς να χάνεται η μπάλα, παρά το χρονικό εύρος στο οποίο απλώνονται οι – από μεγάλες έως και τεράστιες – συνθέσεις.

Πανέξυπνη riff-ολογία που πηγαινοέρχεται ανάμεσα στην τεχνική prog / power, την speedy – απολαυστική – μελωδική death metal και στην straight doom πλευρά (με μεγάλο μερίδιο της τελευταίας να ανήκει κυρίως στους παλαιούς Anathema και η πτυχή αυτή να συνοδεύεται και από γυναικεία φωνητικά) από τους Νίκο Φελέκη και Νίκο Χατζηγώγο, διακριτικά keyboards που δεν καπελώνουν σε κανένα σημείο τον metal χαρακτήρα από τον Μάριο Ιωαννίδη, έξοχο, διαβασμένο rhythm section, με τον drummer Μάρκο Διαμαντόπουλο να καθοδηγεί τις ταχύτητες μαεστρικά και πυκνές, πλουραλιστικές μπασογραμμές από τον Θάνο Παλλίδη.

Πίσω από το μικρόφωνο, ο Σπύρος Εμμανουηλίδης ο οποίος είναι εντυπωσιακός. Εύρος έκφρασης, πειστικότητα και θαυμάσια ερμηνεία, είτε στα καθαρά μέρη, στα οποία παρουσιάζει έντονη θεατρικότητα εγκολπώνοντας χροιές παρόμοιες για παράδειγμα του Jan Lubitzki των Depressive Age ή αυτή του Devon Graves των Psychotic Waltz, χωρίς καμία προσπάθεια επιτήδευσης, στα growls του δε, αναδεικνύεται συγκρατημένη οργή και μίσος, όσο και μια κακή, μοχθηρή εκφορά των στίχων που λειτουργεί με καλά αποτελέσματα.

“Barrows of Doom” με ακουστικό intro και Metal Church / Lethal / Fates Warning διάθεση αρχικά και doom συνέχεια, μου θύμισε αρκετές φορές τα “Crimson” των Edge Of Sanity, με πολλά επί μέρους Fates Warning και “αλλού” σφήνες (όπως αυτή από το soundtrack του “Νονού” - της ταινίας μανάρι μου, όχι του δικού μου) και εξαιρετικό power επίλογο, “Dreamworld's Forest” με παλαιών Psychotic Waltz / Fates Warning riffing και doomy γέφυρα, το ομότιτλο track το οποίο θα έλεγα ότι ανήκει στο χώρο του τεχνικού doom / death metal (με ένα Ulver-ικό άρωμα κυρίως λόγω των καθαρών εκφραστικών φωνητικών, με Dark Tranquillity-ική άποψη και φοβερά up tempo death metal σημεία), εξαιρετικό το “Tumulus” με τα Maiden-ικά solos και κλείσιμο με το μεγαλεπήβολο 20λεπτο “Raven”, με αλλεπάλληλα layers, διάχυτη Fates Warning ατμόσφαιρα, σαρωτικά death metal θέματα που φέρνουν κάτι από Mekong Delta μέσα τους και “στοιχειωμένα” back φωνητικά, ένα ολοκληρωμένο έπος.

Η παραγωγή με παρέπεμψε σε ανάλογες παραγωγές των 90's, έχει ένα live συναίσθημα και προσωπικά τη βρήκα ιδανική. Σίγουρα και πάντα σηκώνει βελτίωση αυτό το θέμα και ίσως με μια πιο “πλούσια” παραγωγή το “Curves Of Sidereal Cosmos” να ακουγόταν “σύγχρονο” αλλά είμαι βέβαιος ότι ίσως και να χανόταν αυτό το μοναδικό true prog feeling της εποχής που οριζόταν το είδος.

Ευχαριστούμε το rockway.gr για την κριτική του στο καινούριο μας album "Curves of Sidereal Cosmos". progressive metal ως ιδίωμα, παράγοντας ουσιαστικά – με τις Anathema doom παρεμβολές – κάτι εξίσου αυθεντικό που γραπώνει τo νου και δεν τον αφήνει να αποσπαστεί. Ευέλικτες συνθέσεις, άρτια εκτελεσμένες, έντονη προσωπικότητα και τελικώς ένα progressive doom / death κόσμημα. Επαναφορά σε αίτια αγάπης προς το ιδίωμα που χάριν της τιτλικής ονομασίας του, έχει υποφέρει τα πάνδεινα από τη φλυαρία και την επίδειξη τεχνικών δυνατοτήτων που απομυθοποίησαν όλο αυτό το εικαστικό ρεύμα. Απεναντίας, το “Curves Of Sidereal Cosmos” θα ήθελα κάποτε στο μέλλον να αναγορευθεί το ίδιο σε “μυθικό”. Του αξίζει και θα νιώσω δικαιωμένος για τους Distorted Force.

@Rockway.gr