Welcome to the Official Distorted Force Site


Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Distorted Force Live Micropolis 12/1/13


Καλησπερες. One band show είχαμε το Σάββατο στο Micropolis από τους Force λοιπόν.
Τα live σε καταλήψεις είναι πάντα αμφίβολα λόγω κακής οργάνωσης, κακού εξοπλισμού, κακής συνεννόησης κ.λπ.
Το συγκεκριμένο live όμως δεν υστερούσε σε κανέναν από τους προαναφερθέντες παράγοντες. Μάλλον επειδή δεν ήταν ακριβώς κατάληψη. Όλη η προετοιμασία έγινε γρήγορα και σωστά, χάρη στον υπεύθυνο της μουσικής ομάδας που απ’ ότι φάνηκε, ήξερε πολύ καλά τη διαδικασία.
Στο παικτικό κομμάτι τα τώρα, οι Force παρέδωσαν μια αξιοπρεπή έως καλή εμφάνιση. Ξεπερνώντας κάποια προβληματάκια στο μικρόφωνο και στα πλήκτρα, όλα ήταν κομπλέ. Έπαιξαν όλο το “Fields in Desolation” συν μια διασκευούλα έκπληξη που δυστυχώς ναυάγησε, αλλά thank god ήταν όμως το μόνο ναυάγιο της βραδιάς. Το setlist ήταν το εξής: “Stains of Oppressiveness”, “Streaming Veils”, “Autumn”, “Illusions Fed with Death”, “Burning Seas”, “Night Lights” “Watching Over Me” –Iced Earth cover- και κλείσανε το ομώνυμο “Fields in Desolation”.
Ένα ωραίο Σαββατόβραδο λοιπόν στα πλαίσια προώθησης του καινούργιου album. Ωραίος χώρος, συμπαθέστατοι και πολύ υπεύθυνοι οι διοργανωτές.


Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Συνέντευξη Rewind – Νίκος Θωμαΐδης (vox–l.guitar)


Καλησπέρα Νίκο.
Καλησπέρα.

Ας ξεκινήσουμε με μια κλασσική ερώτηση. Γιατί Rewind?
Γιατί Rewind. Αυτή είναι μια πολύ γαμάτη ερώτηση. Λοιπόν. Θα πω τη real version και μετά θα πω κάτι βαθυστόχαστο πάνω σε αυτό για να το τεκμηριώσω. Μια βδομάδα πριν το πρώτο μας live δεν είχαμε βρει καν όνομα, για ‘υτό αναθέσαμε στο κάθε μέλος να βρει 4-5 ονόματα για το πώς ίσως να λεγόταν η μπάντα. Μετά από ψηφοφορία καταλήξαμε στο Rewind. Για κανένα λόγο συγκεκριμένο. Ίσως επειδή ηχούσε απλά ωραία. Και γαμώ? Θα μπορούσες να πεις πως έχει να κάνει με την επαναφορά στη μουσική, στα μουσικά όργανα και κάποιες αξίες οι οποίες έχουν καταρριφθεί πλέον σήμερα με τους djδες που πατάνε κουμπάκια και νομίζουν πως παίζουν μουσική.

Ιστορία της μπάντας so far?
Πρέπει να ‘μαστε γύρο στα 3-4 χρόνια μπάντα. Όταν δηλαδή εγώ ήμουν τρίτη λυκείου και ο Γιώργος ο Βασιλειάδης (ο κιθαρίστας). Ο μπασίστας μας ο Βαγγέλης Αγγέλου ήτανε δευτέρα Λυκείου, και ο αδερφός μου (Γιώργος Θωμαΐδης)  με τον φίλο του (δεν ακούστηκε καλά αυτό –γέλια-) τον drummer Γιώργο Μερσίνη, στη τρίτη Γυμνασίου. Απλά είχαμε τρελές κάβλες και ξεκινήσαμε πρόβες.

Πώς θα χαρακτήριζες αυτό που παίζετε? Τι ταμπέλα θα έβαζες αν έπρεπε να βάλεις μία?
 Γενικώς ταμπέλες είναι καλό να μην μπαίνουν στη μουσική. Αλλά όσο αφορά τη μουσική απόχρωση πάνω στο είδος, μπορώ να πω πως σίγουρα έχει επιρροές από punk, από alternative γενικότερα, και λίγο funk θα έλεγα.

Όσο αφορά τα δισκογραφικά σας βήματα μέχρι τώρα?
Τώρα γράφουμε το πρώτο μας CD. Μπήκαμε για τα πρώτα έξι κομμάτια στο studio. Τσούκου τσούκου το παλεύουμε. Ευελπιστούμε μέχρι το καλοκαιράκι να έχουμε τελειώσει τουλάχιστον αυτά τα έξι, έτσι ούτως ώστε να γράψουμε και τα υπόλοιπα τέσσερα.

Όσο αφορά τα live. Που έχετε παίξει μέχρι στιγμής?
Έχουμε παίξει κυρίως Θεσσαλονίκη. Το πρώτο μας live ήταν στο Αιγίνιο Πιερίας. Και γαμώ τα λουκάνικα έχει εκεί. Θα μπορούσε να θεωρηθεί γενέτειρα. Εκεί ξεκίνησε ουσιαστικά η μπάντα, στο γκαράζ μου. Είχαμε παίξει και μια φορά στην Κατερίνη. Είχαμε ανοίξει μια μεγάλη μπάντα. Δεν θυμάμαι πως λεγότανε τώρα. Κυρίως Θεσσαλονίκη κυμαινόμαστε όμως.

Με ποιο τρόπο δημιουργείτε σαν μπάντα? Ποια είναι η συνθετική και στιχουργική διαδικασία?
Στοίχους γράφω εγώ μαζί με κάποιες βασικές μελωδίες. Από κει και πέρα, τα ρίχνουμε όλα μαζί και καταλήγουμε σε κομμάτι.

Ποιες πηγές έμπνευσης θα μπορούσες να πεις ότι έχετε και από ποιες μπάντες έχετε επηρεαστεί περισσότερο?
Κοίτα, οι στίχοι έχουν κοινωνικοπολιτική απόχρωση θα έλεγα. Πιστεύω πως ένα κομμάτι θα έπρεπε να μιλάει για την καθημερινότητα. Να αξίζουν τον κόπο οι στίχοι και να εκφράζουν κόσμο. Δεν χρειάζεται να έχουν μονόκερους, δράκους και στρουμφάκια ας πούμε, αλλά να είναι κάτι καθημερινό, που το νιώθεις.
Τώρα μουσικά, οι επιρροές μας είναι 70’s punk, grunge σίγουρα, μεγάλη επιρροή, και πιο συγκεκριμένα : Nirvana, Pepers και Seether.

Ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες σας σαν μπάντα?
Να βγει το CD μας, να έχει μια χ απήχηση, και στην τελική νομίζω το καλύτερο θα ήταν να υπήρχαν άτομα να ακούσουν το CD.

Η σύνθεση πιστεύεις θα ήταν καλό να γίνεται βάσει σπουδών και γνώσεων, ή βάσει συναισθήματος, διαίσθησης, αυθορμητισμού και μουσικής διάθεσης?
Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Πιστεύω λίγο και από τα δύο είναι το καλύτερο. Από τη μία να έχεις το συναίσθημα και μια ιδέα για το πώς θα ακουστεί, και από την άλλη να έχεις τις γνώσεις ώστε να μπορέσεις να το διαμορφώσεις.

Τι διασκευές θα ακούγαμε σε ένα live σας?
Ramones, Clutch, Peppers, Nirvana, Seether . . . κυρίως 90’s.

Ο εξοπλισμός σας?
Είμαστε λίγο noubια και τα όργανά μας δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλες μάρκες. Εγώ παίζω με μια Yamaha σε στυλ Les Paul, ο Βαγγέλης με ένα Crafter Cruiser CS200 μπάσο, ο αδερφός μου με πλήκτρα Roland V90, και ο Βασιλειάδης με μια Cort (εγώ του την πρότεινα, πολύ καλή αγορά).

Με ποια μπάντα θα θεωρούσατε ότι είστε περισσότερο sound like?
Θα κάτι μεταξύ Nirvana και Seether, οι οποίοι μαζί με τους Peppers είναι και οι κύριες επιρροές μας.

Όσο αφορά το ζήτημα της εμπορευματοποίησης, Θα κάνατε τις συνθέσεις και τον ήχο σας πιο easy listening προκειμένου να γίνετε αποδεκτοί σε ευρύτερο κοινό?
Δεν θα προσαρμόζαμε τον ήχο μας προς την pop κουλτούρα σίγουρα. Αντιθέτως έχουμε την τάση να βαραίνουμε. Κάτι που τραβάει τον κόσμο ιδιαίτερα στις underground σκηνές.

Πώς βλέπετε τη μουσική σκηνή στη Ελλάδα και στο εξωτερικό?
Εξωτερικό δεν έχουμε παίξει ακόμα αλλά ευελπιστούμε όμως να πάμε μια βόλτα. Έχουμε ακούσει πως υπάρχει κοινό που ακολουθεί και στηρίζει μικρές μπάντες. Τώρα στην Ελλάδα είναι λίγο περίεργα τα πράγματα γιατί ενώ υπήρχε μια καλή μουσική σκηνή τα τελευταία χρόνια, λόγω κρίσης και δεν ξέρω τι σκατά άλλο, έχουν πληγεί πολύ τα live. Παρ’ όλα αυτά, σε περιπτώσεις μικρών μπαντών, ο κόσμος αυξάνεται καθώς είναι σχετικά φθηνότερα. Από την άλλη όμως, πολύ πιθανό να κρατήσουν λεφτά προκειμένου να δουν μια μπάντα όπως Peppers, Firewind, ή κάποια άλλη παρόμοιου βεληνεκούς, παρά να πάνε μια Παρασκευή ή ένα Σάββατο , να δώσουν 6-7 € και να ακούσουν 3-4 μπάντες πιο underground.

Ποια είναι η άποψή σας όσο αφορά τις δισκογραφικές εταιρίες και για τον τρόπο που διαχειρίζονται τις μπάντες σήμερα?
Νομίζω πως οι δισκογραφικές σήμερα βάλαν τα χεράκια τους και βγάλαν τα ματάκια τους, καθώς κράτησαν πολλά πράγματα για τον εαυτό τους, ρίχνοντας έτσι τις μπάντες. Για παράδειγμα, σε ένα πιθανό συμβόλαιο, η μπάντα θα πρέπει να χρηματοδοτήσει την παραγωγή, η εταιρία θα πάρει τα δικαιώματα από τα κομμάτια προκειμένου να τα προωθήσει και από κει και πέρα βλέπουμε. Δηλαδή εσύ βάζεις όλα τα χρήματα και τον κόπο, και αυτοί άντε να κάνουν μια διαφήμιση. Οι μπάντες είναι αυτές που , στους πρώτους δίσκους τουλάχιστον, «μπαίνουνε μέσα», και μέχρι να κάνουν όνομα θα στήσουν και λίγο κόλο.

Οι πειραματισμοί είναι δυνατό ενδεχόμενο για σας, ή θα θέλατε να μείνετε πιστοί στο είδος σας?
Συμβαίνουνε πειραματισμοί, συνήθως σε jamαρίσματα. Εκεί ρίχνονται ιδέες για το αν ένα riff θα πήγαινε κάπως διαφορετικά.

Καλό και κακό σενάριο για τη μπάντα?
Καλό σενάριο θα ήταν να μας μάθει ο κόσμος, να βγει το CDάκι, να αρχίσει περισσότερος κόσμος να έρχεται σε live, να γίνεται βαβούρα, να περνάμε καλά, να διαδίδεται το όνομα της μπάντας, να τραγουδιούνται τα κομμάτια μας, και ότι άλλο προκύψει θα ήταν ευτύχημα. Κακό σενάριο . . . πεθαίνουμε μόνοι  -γέλια-  . . . forever alone.

Πότε υπολογίζετε πως θα είναι έτοιμο το CD? Αν και πότε θα κυκλοφορήσει, είτε internetικά, είτε σε συγκεκριμένα Underground δισκοπωλεία?
Τώρα αυτό θα δείξει.  Το καλοκαίρι ελπίζω να είναι έτοιμα τα περισσότερα κομμάτια, και ανάλογα με τι έχουμε στα χέρια μας θα το διαμορφώσουμε είτε σαν EP, είτε σαν δίσκο κ.λ.π. Κυνηγάμε την καλύτερη δυνατή ποιότητα γιατί και οικονομικά είμαστε δύσκολα. Όσο αφορά το πώς θα κυκλοφορήσει: youtube φυσικά, και θα διανέμεται δωρεάν στα live.

Επερχόμενα live? Εμφανίζεστε κάπου τώρα στα κοντά?
Τώρα συζητάμε με κάτι μαλάκες για Φεβρουάριο, κάτι Distorted Force, δεν ξέρω άμα τους ξέρεις . . .
ναι, είναι πολύ μαλάκες οι τύποι . . .
ναι είναι κάτι παρτάλια. Αυτό προς το παρόν. Κρατάμε γενικότερα low profile μιας και ηχογραφούμε, συν του ότι δυο μέλοι μας είναι τρίτη Λυκείου και είναι δύσκολα όπως και να ‘χει.

Κλείσιμο δικό σου.
Κάνετε ότι γουστάρετε, ότι σας τραβάει και από ‘κει και πέρα γαμήστε τα όλα. Η μουσική είναι όμορφη ασχολία από την οποία έχει κανείς να κερδίσει πολλά πράγματα.