Fatal Munity, Distorted Force, Bloodpact Live Sunday 4/12/11@Boxx Live Stage, Ioannina

Η μέρα ήταν συννεφιασμένη, ποιητική κρατώντας κάποιες κηλίδες μελαγχολίας. Γιάννενα λοιπόν. Ρε μαλάκες, τι Λονδίνο είναι αυτό? Όλη μέρα κάθε μέρα βρέχει εκεί? Τι γίνεται? Τέσπα. Θα προσπαθήσω να προσπεράσω τον Αθηναϊσμό αυτής της πόλλης (στα σουβλατζίδικα το απ’ όλα έχει και αυτή την sause με γιαούρτι, τζατζίκι και λίγο σύφιλη, και διάφορα άλλα τέτοια πρωτευουσιάνικα), και θα μείνω στο μουσικό κομμάτι. Θέλω να τονίσω κάτι από τα βάθη της παιδικής μου ψυχούλας :

ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑΣ Ο ΗΧΟΛΗΠΤΗΣ !!!!!!……ΜΕ ΑΚΟΥΣ ΜΑΛΑΚΑ?????   ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΒΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ MANAGER ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΟΙ METALLICA ΔΙΣΚΟ ΜΕ ΤΟΝ LOO REED !!!!!!!! ΒΛΑΚΑ. ΗΛΙΘΙΕ. ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΕ !!!

Ok. Ξαλάφρωσα. Ας περάσουμε τώρα και στο live.

Bloodpact

Black Metal (ή κάτι τέτοιο). Ωραία μπάντα. Σωστά drums, πολύ καλός ήχος στις κιθάρες, ωραία φωνή (μου θύμισε έναν γνωστό μου, αλλά στο 5 years back του). Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι ο εξοπλισμός τους. What the Fuck?!?!?! Τα παιδιά είχανε κάτι πλήκτρα με περισσότερες οκτάβες και από bachικό όργανο, κιθάρες που δεν πέφτανε κάτω από επίπεδο schecter hellraiser, και ένα μπάσο που ο κατασκευαστής του πρέπει να ήταν σουρωμένος την ώρα που το σχεδίαζε. Παικτικά ήταν αρκετά καλοί. Πολλά δικά τους και ένα Rotting Christ από το καινούργιο δίσκο, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να παιξαν το Daimonon Vrosis. Καλή εμφάνιση σε γενικές γραμμές.

Distorted Force

Σε αυτό το σημείο θέλω να αναφέρω τον εξοπλισμό του μαγαζιού (σκόπιμα επιλεχθέν αυτό το σημείο για τη συγκεκριμένη αναφορά, υπάρχει point στο history). Λοιπόν, πολλοί από σας , αν όχι όλοι, που διαβάζετε, θα έχετε δει διάφορα προμεταπολιτευτικά videάκια από κανένα History Channel,  όπου δείχνουν κάτι ενισχυτές του ’40, κάτι μαϊμούδες, κάτι σάπιες fender απομιμήσεις που χρησιμοποιούσαν οι γερμανοί για να δίνουν βήμα στις ναζιστικές στρατιωτικές παρελάσεις. Το χουμε? Ωραία. Φαντάσου ένα τέτοιο ραδιενεργό απόβλητο να κουβαλήθηκε από τη Νυρεμβέργη μέχρι τα Ιωάννινα με το καροτσάκι της λαϊκής. Αρκετές φορές χειρότερη από την αρρωστημένη φαντασία σου, ήταν η κατάσταση του εν λόγω . . . . ας πούμε . . . ‘ενισχυτή’. Ώ ναι! Εκεί που η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία. Στο τέλος του live λοιπόν ο τύπος και καλά υπεύθυνος (της πουτσας)/ηχολήπτης , έκανε θέμα τις εντάσεις, και ότι θα μπορούσε να υπάρξει πρόβλημα με τα μηχανήματα. Ο τρόπος του, πέρα από αγενής σε άτομα που ήξερε κάποιες ώρες, ήταν λες και έψαχνε λαβή απλά για να την πει σε έξι παιδιά που είχαν κάνει τρείς ώρες ταξίδι για να παίξουν στο τσιφλίκι του. Μέσα σε όλα ακούστηκαν οι φράσεις : ‘Εδώ δεν είναι Θεσσαλονίκη’ (πλατσούρισε λίγο ακόμη στα στάσιμα νερά του φαλλολαγνικού μικροαστισμού σου φίλτατε, κάποια στιγμή ίσως πέσει και στα Γιάννενα λίγος ήλιος), ‘Τις προάλλες εδώ έπαιζαν οι Sodom, και στον πάνω όροφο μπορούσες να συνομιλήσεις με τον διπλανό σου’ (ναι ρε χαζούλη, δεν το ξερες?  Εγώ με τους φίλους μου πηγαίνουμε σε thrash metal συναυλίες προκειμένου να αναλύσουμε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, και άμα λάχει, να λύσουμε και το κυπριακό) Έφυγε κόσμος λόγω της δυνατής έντασης’ (ο κόσμος μεγάλε έφυγε επειδή πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάρουν το λεοφoριάκι και να πάνε σπιτάκια τους να πιούν το γαλατάκι τους, βλέπεις, οι μόνοι που μείνανε, ήταν αυτοί που έφεραν οι ντόπιες μπάντες, το κοινό του μαγαζιού σου ήταν μια χούφτα κολόμωρα που νομίζανε πως πιάσανε τον papes απ’ τ’ αρχίδια επειδή έκαναν κάτι το οποίο δεν τους αφήνουν οι γονείς τους). Στο παικτικό κομμάτι τώρα, τα παλικάρια έπαιξαν όλο το 3^ο LP, το οποίο μάλιστα είναι ακυκλοφόρητο. Περίπου το μισό δεύτερο, και ένα δείγμα του 1^ου . Από διασκευές ακούστηκε μόνο το In the Name of God (Dream Theater).

Fatal Munity

Thrash is the Law. Old Schoolίδια ακούστηκαν από τα παιδιά εκείνη τη βραδιά. Metallica, Megadeth, Sodom και το συναφή 80s ρεύμα. Πολύ καλή εμφάνιση και προπαντός, πολύ καλά παιδιά. Δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στις μαλακίες του one n’ only μαλάκα του boxx . Το διασκεδάσανε, thrashάρανε, και άφησαν σε όσους δεν τους είχαν ξαναδεί, τις καλύτερες εντυπώσεις. Κλασσική thrash μπάντα θα τους χαρακτήριζα, δύο κιθάρες, μπάσο, φωνή και drums. Και γαμώ τις φωνές ο τραγουδιάρης. Μπορώ να πω με σιγουριά πως έκανε τη μεγαλύτερη διαφορά.

Μετά το live, οι δύο τελευταίες μπάντες έκαναν μια πολύ καλά οργανωμένη μπυροεπίθεση σε ένα metalάδικο της πόλης. Και γαμώ τους guys όλοι τους.

Έτσι κλείνει λοιπόν μια από τις μικρές και non the less όμορφες εκτός έδρας περιπέτειες. Ωραία εμπειρία, και περάσαμε όλοι καλά. Κανείς δεν είχε παράπονο (με εξαίρεση τον mecha-ultimate παπαρολογοπαρλαπίπα). Ένα trade που χαίρεσαι να εκπληρώνεις. Φιλιά στα παιδιά από τα Γιάννενα. Σκατά στο Boxxxxxxx.

Distorted Force - A Dead Man's Dream

Xa-Mosh, Julian’s Lullaby, Distorted Force, Warfare, Familia Live@Eightball Club Live Stage 16/10/11

Κυριακή βράδυ, και έξω από το eightball club live stage υπάρχει κόσμος που σιγά σιγά μπαίνει μέσα. Μετά από πολύ καιρό αυτές οι 5 μπάντες επρόκειτο να ξανανέβουν τη δημοφιλή σκηνή των Λαδάδικων. Οι Julian’s Lullaby ήρθαν από Αθήνα προς την υλοποίηση της συγκεκριμένης εμφάνισης. Μια βραδιά που χαρακτηριζόταν από ωραία ατμόσφαιρα, αρκετό κόσμο, μουσική ποικιλομορφία και πολύ όρεξη για να περάσουμε όλοι καλά.

Familia :

Γνωστό σχήμα, 5 κοπέλες, rock διάθεση, πολλές διασκευές.  Σημάδια βελτίωσης από παλιότερες εμφανίσεις. Το καλύτερο της show ever έδωσε η τραγουδίστριά του group. Ανέβαζε τον κόσμο, γούσταρε, και όσο αφορά τις ερμηνείες της : πάντα ήταν ερωτεύσιμη, αλλά σε αυτό το live έδωσε ρέστα. Η drummer της μπάντας επίσης ξεχώριζε. Λίγα αλλά εύστοχα και σωστά διπεταλίδια. Σταθερά καλό μπάσο με ενδιαφέρον χρωματισμούς και ικανοποιητικές κιθάρες ιδίως σε αργά rock κομμάτια. Ακούστηκαν τραγούδια όπως Zombies, Sweet Dreams, και ένα δυνατό κλείσιμο με RATM και Killing in the Name of…

Warfare:

Thrash. Κακό. Έπαιξαν χωρίς lead κιθάρα γιατί όπως είπαν ο κιθαρίστας ήταν άρρωστος ( ή απλώς νρεπότανε ) . Ασυγχρόνιστοι, κακές εκτελέσεις, και γενικότερα, μια ψιλοξενέρα στο όλο κέφι. Ο drummer ( drummer τώρα, τέλοσπάντων, ο wanna be εμ πάσει περιπτώσει) ήταν ο πιο αστείος από όλους, δεν είναι ότι σε όλη τη διάρκεια που έπαιζαν κάτι έφταιγε, και αν και τα κομμάτια ήταν πασίγνωστες σούπες, κάτι πάλι δεν ακουγόταν σωστό. Απλά το παλικάρι αν σπουδάζει, καλό θα ήταν να ασχοληθεί με τις σπουδές του. Προτεραιότητα σε άλλα πράγματα πέρα από τη μουσική θα ήταν καλό να δώσει και ο μπασίστας του group (λέμε τώρα). Μάγκα μου αν θέλεις να κρατάς πένα, παίξε κιθάρα, ή τουλάχιστον, παίξε καλά. Ένας εποιικά μέτριος τραγουδιστής, ντάξει, ok, φάλτσαρε πολλές φορές αλλα μέσα στην όλη παρακμιακή υποκουλτούρα , παρατέχνη και αντιδημιουργικό εμετό των υπολοίπων, ήταν στους τυφλούς ο μονόφθαλμος. Καλός ρυθμικός. Μπορώ να πω πως με τον ασυμπαγή και χαοτικά βρώμικο ήχο που έκανε το καυσόξυλό του, κάλυπτε την αναπηρία των υπολοίπων να παράγουν τέχνη και κάπως έτσι ψιλοσώθηκε η ντοματολουσία. Όση ώρα έπαιζαν θα ήθελα να έχω ένα κοινό με τον Beethoven. Την καλύτερη δουλειά έκανε εν κατακλείδι ο άλλος κιθαρίστας που και καλά ήταν άρρωστος, και δεν ήρθε. Απ’ ότι μάθαμε αυτή η ατελής και αποτυχημένη προσπάθεια οργάνωσης ήχων που παράγεται από την ….  ‘μπάντα’, θα σταματήσει να πολιορκεί την τέχνη μιας και σκοπεύουν να διαλυθούν. Αν μπορούσα να κάνω μια ευχή, θα ήταν ο μουσικός κόσμος να γίνει ένα καλύτερο μέρος………   thank you Jesus . . !

Distorted Force:

Παρουσίαση νέου τραγουδιστή. Ήταν η πρώτη φορά στα χρονικά των Force που ανέβαιναν on stage χωρίς γυναίκα στο μικρόφωνο.  Καιρό είχε να βγάλει αυτή η μπάντα τέτοιο όγκο. Και όλα οφείλονται στον νέο μόνιμο τραγουδιστή του σχήματος. Μικρό playlist. Μόλις 7 κομμάτια και εκ των οποίων 3 instrumental. Πολύ χώσιμο αλλά και κλασικούρες που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε σε ενδιαφέρον covers. Κέφι, κόσμος, και πολύ χτύπημα. Iced Earth και Dark Saga για intro και τα βλέμματα άρχισαν επιτέλους να πέφτουν στην σκηνή (μετά από μια μισάωρη αποχή κατά την υποπολιτισμική τελετουργία των Warfare). Progressive Assault με 2 τεχνικά και ανώμαλα insts. Holy Diver και αν υπήρχε δράκος στο μαγαζί, θα ήταν τυχερός αν κατάφερνε να κρατήσει τις σωματικές του εγκοπές αβίαστες. Κλείσιμο με ένα κλασσικό Enter Sandman και με τις καλύτερες εντυπώσεις που θα μπορούσε να αφήσει  η πρεμιέρα μιας νέας εποχής για το group.

Julian’s Lullaby:

All the way from Athens τα παιδιά για να δώσουν ένα καταπληκτικό show. Η δεύτερη τραγουδίστρια του ατμοσφαιρικού heavy σχήματος απουσίαζε λόγω μεταπτυχιακών σπουδών αλλά καλύφθηκε από τον τραγουδιστή (επίσης στα backing) καθώς η front woman ήταν εκεί να μας ταξιδέψει με μια φωνή που ήταν λες και είχε βγει από παραμυθένια όπερα. Πολύ καλές κιθάρες, προσεγμένη ρυθμική και μια καταπληκτική lead . Να επισημάνω εδώ πως νιώθω κάπως άσχημα να γράφω εγώ για τέτοιες μουσικάρες.  Όλοι ήταν ένας κι ένας. Διασκευές όπως Revolution και Wizard. Όσο αφορά τα δικά τους, είχαμε τη χαρά να ακούσουμε σχεδόν όλο το πρώτο album. Playbackin’ intro’s που σε έκανα να σκέφτεσε πόσο ποιο πλούσιος θα ήταν αυτός ο ήχος με την παρουσία ενός πληκτρά και ενός βιολιστή (όπως δηλαδή τα κομμάτια είναι ηχογραφημένα). Αλλά και έτσι η μαγεία δεν χάνεται. Μια χαρά περάσαμε, όσοι θυμόμασταν στοίχους τραγουδούσαμε μαζί και οι υπόλοιποι, ή έκαναν headbanging, ή σκάλωναν υπό τις ιδιοφυής συνθέσεις. Πολύ ωραία παρουσία και μουσική. Επί και υπό σκηνής, το διασκεδάσαμε αμφότεροι.

Xa-Mosh:  

Κρίμα.  Πολύ κρίμα. Τα παλικάρια είχαν προετοιμάσει ένα σωρό καινούργιο υλικό, και σκόπευαν να το παρουσιάσουν αυτό το βράδυ της Κυριακής σε όσους είχαν τη τύχη να παρεβρίσκονται. Και τι έγινε? Στο δεύτερο κομμάτι σπάει η χορδή του κιθαρίστα. Δυστυχώς δεν υπήρχε η δυνατότητα να τραμπάρουνε καμιά κιθάρα, καθώς ήταν χαμηλοκουρδισμένοι. Έτσι συνέχισαν με μία κιθάρα. Υπήρχε μια αλλαγή στο line-up. Στο κέντρο της σκηνής, δεν υπήρχε τραγουδιστής. Ο Σωτήρης εδώ και κάποιους μήνες λόγω σπουδών είχε αφήσει τη μπάντα. Έτσι τα φωνητικά μοιράζονταν πολύ πετυχημένα οι δύο κιθαρίστες. Υπάρχει και άλλος λόγος που αυτό τους το live έπρεπε να πάει καλά. Πέρα από την αποχώρηση του Σώτου, ο μπασίστας του group αποχωρεί επίσης. Ήταν το τελευταίο του live με τους Xa-Mosh. Κάπου εδώ να αναφέρουμε ότι εκτός από είδος (ThrashàDeath) αλλάζουν και όνομα. Από το επόμενο live όταν θα θέλουμε να αναφερθούμε στους Xa-Mosh , θα μιλάμε για τους ATOM. Νέος αέρας, νέα και καλή δουλειά, νέα μέλοι και νέες εμφανίσεις εντός και εκτός Θεσσαλονίκης. Αλλά τώρα πίσω στο live. Αντί λοιπόν να παρουσιάσουν τα καινούργια κομμάτια που δούλευαν τόσο καιρό, κατέφυγαν λόγω αυτού του περιστατικού σε covers. Δεν ξενερώνουμε ποτέ. Χτυπηθήκαμε, γουστάραμε, και τα παιδιά αν και με τόσα τεχνικά προβλήματα (το μπάσο είχε θέμα επίσης) κατάφεραν να παίξουν αξιοπρεπέστατα και να αποδώσουν στο μέγιστο των δυνάμεων τους. Ένα παλικαρίσιο show παρά τις δυσκολίες και ένα καταπληκτικό finale για μια όμορφη βραδιά.

Distorted Force Live Lemessos, Cyprus 8/10/11 9/10/11 Kingston Rock City

Μια μπάντα που έχει παίξει και ξέρει πως είναι τα live εκτός έδρας βρίσκεται στο αεροδρόμιο. Για ποιο λόγο? Για 2 εμφανίσεις στο Kingston Rock City στη Λεμεσό. Όλα ξεκινάνε λοιπόν με την αναχώρηση του πενταμελές group για τη μεγαλόνησο.

                            

Με την άφιξη τους στη Λάρνακα όπου προσγειώθηκαν τους υποδέχτηκαν το αφεντικό του Kingston και ένας κοντινός του φίλος. Μεταφέρθηκαν στη Λεμεσό με 2 αμάξια καθώς τα παιδιά είχαν και ένα σκασμό αποσκευές. Η διαμονή ήταν εξασφαλισμένη από το αφεντικό και παράλληλα διοργανωτή των εμφανίσεων, καθώς και η μετακίνηση και η διατροφή.  Αυτό φίλε μου λέγεται   φιλοξενία .

Την πρώτη μέρα οι Distorted Force είχαν τη χαρά να φιλοξενηθούν στο ραδιοφωνικό σταθμό        προκειμένου να υλοποιηθεί μια δίωρη συνέντευξη όπου συζητήθηκαν θέματα όπως η ιστορία της μπάντας, τι να περιμένουμε στο καινούργιο LP, αλλά και θέματα γενικού ενδιαφέροντος ( η μουσική σκηνή στη Σκανδιναβία κ.α.). Όλα κύλησαν ευχάριστα. Πολύ όμορφη εμπειρία καθώς ήταν η πρώτη επαφή των Force με τον ραδιοφωνικό κόσμο. Δεν υπήρχαν σενάρια, δεν υπήρχε σταθερή playlist οριζόμενη από συμφέροντα εταιριών, όλα ήταν αυθόρμητα και αληθινά. Μακάρι όλες οι συνεντεύξεις που ακούμε καθημερινά να ήταν έτσι.

Η δεύτερη μέρα ήταν ημέρα ξενάγησης και φιλοξενίας. Ένα πράγμα έχω μόνο να πω.

Αν όλοι οι άνθρωποι ήταν έτσι, αν όλοι έδιναν τόση αγάπη, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος. Τίποτα άλλο. Η ζεστασιά και η αγκαλιά που δέχθηκε το group δεν περιγράφεται με λόγια.

Τρίτη μέρα στην Κύπρο και φτάνει η ώρα του πρώτου live. Ένα πολύ μεγάλο, όμορφο και designάτο μαγαζί περίμενε για soundcheck μια μπάντα που διένυσε κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρίσκεται εκεί. Άψογο check από τον ίδιο τον διοργανωτή καθώς είναι 30 χρόνια ηχολήπτης ο άνθρωπος και ο ήχος που έφτιαξε σε συνδυασμό με την απίστευτη ηχητική του μαγαζιού δημιούργησαν ένα πανέμορφο κλίμα και μια βαριά και ατμοσφαιρική metal ατμόσφαιρα. Όλα κύλησαν άψογα, το σχήμα ήταν επί σκηνής για περίπου 3ς ώρες, ακούστηκαν πολλά δικά τους αλλά και αρκετές διασκευές. Θετικά σχόλια ακούστηκαν για τα κομμάτια της μπάντας καθώς η δεσπόζουσα άποψη έλεγε πως άφησαν πολύ καλύτερες εντυπώσεις από τα covers. Αρκετός κόσμος , ωραίο κλίμα. Μια πανέμορφη εμπειρία.

Τέταρτη μέρα και ημέρα Κυριακή. Ο καθένας είχε βρει τρόπο να καταπολεμήσει την κούραση, άλλος ήταν κολλημένος στην κιθάρα ψάχνοντας και πειραματίζοντας νέους ήχους ταλαιπωρώντας τα πετάλια, άλλος απολάμβανε ένα καφέ στο μπαλκόνι και άλλος απλά κοιμόταν. Σημασία έχει πως το βράδυ όλοι τους ήταν έτυμοι να δώσουν ένα show καλύτερο απ το πρώτο.  Και αυτό έκαναν.  Ίδιο template, ίδιο και μεγάλο playlist, αλλά με πολύ όρεξη και ζωντάνια. Για να λέμε τν αλήθεια, Zivania power και όλοι ανέβηκαν στο stage με ηθικόν ακμαιότατον. Πιο λίγο κόσμος, αλλά ποιο ζωντανός, όλοι περάσαμε υπέροχα εκείνο το βράδυ, μουσικοί., τεχνικοί και θεατές. Ένα βράδυ να θυμόμαστε. Πολλά και γνωστά κομμάτια καθώς δεν έλειψαν τα Distorted Force classics : A Dead Man’s Dream και Storyteller Upon My Grave. Ακούστηκε επίσης καινούργιο υλικό σε inst. version εκ του οποίου ποιο πολύ αίσθηση έκανε το ομώνυμο του 3^ου LP: Fields in Desolation. Μετά τη λήξη του live αναμονούσε μια πανέμορφη βραδιά παρέας, γέλιου και πολύ ποτού. Από όλες τις απόψεις επαναλαμβάνω, Μια βραδιά που θα θυμόμαστε.

Η επόμενη μέρα βρίσκει το group σε κατάσταση ενός κράματος αποσύνθεσης και απόλυτης χαράς.

Η αγάπη, η φιλοξενία και η αγκαλιά που συνάντησε η μπάντα στη μεγαλόνησο δημιούργησαν ένα συναίσθημα τόσο πρωτόγνωρα ευχάριστο και συγκινητικό πού μόνο γλυκιές και όμορφες αναμνήσεις μπορεί να χαρίσει. Μακάρι να ήταν όλοι οι άνθρωποι όπως αυτοί που μας δέχθηκαν και μας έβαλαν με τόση ζεστασιά σπίτι τους αυτές τις 6 μαγικές ημέρες. Ένα ευχαριστώ δεν θα ήταν τίποτα μπροστά στη δυσθεώρατη καλοσύνη αυτών των ανθρώπων.

Η Κύπρος είναι πατρίδα μας και μέσα στη καρδιά μας.

Σας αγαπάμε.

Xa-Mosh, Julian's Lullaby, Distorted Force, Warfare, Familia Live 16/10/11 Eightball Club Live Stage

Distorted Force Biography

Line Up:

Οι Distorted Force προτωσυστάθηκαν στις αρχές του 2005 στην πόλη της Θεσσαλονίκης από ένα drummer και 2 κιθαρίστες έχοντας περισσότερο symphonic rock επιρροές. Έχοντας για σταθερό μέλος τον lead κιθαρίστα το Line up άλλαξε μετά από 3 χρόνια έως ότου να μετατραπεί την άνοιξη του 2008 σε σχήμα ενός drummer, ενός κιθαρίστα και ενός τραγουδιστή. Η θέση του τελευταίου χήρεψε και αποκαταστάθηκε συνολικά 4ς φορές. Σεπτέμβριο του 2009 προσδέθηκε ρυθμικός κιθαρίστας και ένα μήνα μετά ο μπασίστας. Το σχήμα ολοκλήρωσε η είσοδος (για πρώτη φορά στα χρονικά της μπάντας) γυναικείων φωνητικών τον Φεβρουάριο του 2010. Λίγους μήνες μετά αντικαταστάθηκε η θέση του drummer.  Μετά την τελική ανασυγκρότηση των μελών η τραγουδίστρια αποσύρθηκε προσωρινά λόγω μεταπτυχιακών σπουδών στο εξωτερικό και η μπάντα κατέφυγε σε session (επίσης γυναικεία φωνητικά. Τον Οκτώβριο του 2011 η τραγουδίστρια αποχωρεί και εισχωρεί για πρώτη φορά πληκτράς. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, αποχωρεί ο μπασίστας. Δεκέμβριο του 2011 η μπάντα υποδέχεται δυο νέα μέλη. Μια μπασίστρια και έναν τραγουδιστή ο οποίος θα αναμενόταν να εισαχθεί ουσιαστικά στο σχήμα ένα χρόνο μετά, αφετέρου θα είχε εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Στο μεσοδιάστημα (Δε2011-Ιουν2012) η μπάντα κατέφυγε σε αντρικά brutal φωνητικά.

Records:

Η μπάντα μπήκε για πρώτη φορά στο studio ηχογράφησης τον Νοέμβριο του 2010. Το ομώνυμο demo του συγκροτήματος περιείχε 3 δικά της κομμάτια και 3 cover. Πολύ γρήγορα μάζεψε θετικά σχόλια. Η 2^η δουλειά (Μάιος 2011) ήταν EPκαι είχε τίτλο “A Dead Man’s Dream” περιέχοντας 6 δικά της κομμάτια. Εμφανέστατα τα σημάδια τεχνικής, δομικής και παραγωγικής βελτίωσης. Τον Ιούνιο του 2012 ηχογραφείται και η τρίτη δουλειά, το "Depersonalization".

Influences:

Οι Force ξεκίνησαν σαν μια symphonic rock μπάντα και δούλεψαν με αυτή τη βάση για περίπου 3 χρόνια. Μεγάλες και απότομες αλλαγές στο Line-up έφεραν έναν Heavy-poser αέρα στους Distorted Force το 2008. Με αυτή τη γραμμή πορεύτηκαν για 1,5 χρόνο έως ότου να κατευθυνθούν προς το καθαρόαιμο heavy, του οποίου η ζωή όμως στο σχήμα δεν κράτησε περισσότερο από 1 χρόνο. Πολύ σύντομα ένα περίεργο συνθετικό κράμα άρχισε να χαρακτηρίζει τη μουσική και το στοίχο αυτή της μπάντας, το οποίο έχει αφήσει πολλά κατάλοιπα στον σημερινό τους ήχο. Progressive/Power με μεγάλα heavy parts και χρονοβόρα ατμοσφαιρικά ιντερλούδια σε συνδυασμό με τεχνικά drums, γρήγορα guitar solos και έναν βαρύ gothic στοίχο. Σήμερα οι power πτυχές τους έχουν χαθεί (αν κάποια riff προδίδουν τα παλιά τους ακούσματα) και έχουν υιοθετήσει ένα prog playstyle κρατώντας κάποια μεν, μικρότερης έκτασης δε, heavy σημεία, χωρίς όμως να υπονομεύεται από κανένα από αυτά η atmospheric διάθεση. Στιχουργικά τελευταία συναντάμε ποιο aggressive θεματολογίες στο σταθερό, γνωστό gothic template.

Live Reviews:

Παρόλη τη μικρή χρονική πορεία του συγκροτήματος, το ερασιτεχνικό προς το παρόν σχήμα είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με πολλά και γνωστά συγκροτήματα της underground αλλά και της επαγγελματικής σκηνής. Τα συχνά live κυρίως στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις καταξίωσαν τους Distorted Force σαν μια αξιοσημείωτη συνεισφορά στην ελληνική underground metal. 

Links:

www.myspace.com/distortedforce

distortedforce@hotmail.com

www.distortedforce.blogspot.com

Download ''Distorted Force - A Dead Man's Dream'' Free

Distorted Force - A Dead Man's Dream (2011)

01.Black Flame (Inst.)

http://www.mediafire.com/?rlohsom1a6ecc37

02.A Dead Man's Dream

http://www.mediafire.com/?x74u4ro6b6dwy8n

03.Downcrush of Souls

http://www.mediafire.com/?98cxfrymu6jxr33

04.Turn the Page

http://www.mediafire.com/?ad9pkaq0qquqzu2

05.Funeral's Aroma

http://www.mediafire.com/?s676ctlig7hhp02

06.Stains of Oppressiveness

http://www.mediafire.com/?6x4b4bpgdwg5ro8

Download ''Distorted Force - Distorted Force'' Album Free

Distorted Force - Distorted Force (2010)

01.StorytelleR Upon My Grave

http://www.mediafire.com/?fj2d63xsmh3y8k8

02.Mother (Danzig cover)

http://www.mediafire.com/?c14rid5e6926mjn

03.Distorted Force

http://www.mediafire.com/?m87l4mzcodzxt3z

04.Holy Diver (Dio cover)

http://www.mediafire.com/?15d0b8aeizo8tnz

05.Roads to Nowhere

http://www.mediafire.com/?7743bzfu7kyyzmw

06.Paranoid (Black Sabbath cover)

http://www.mediafire.com/?hcb8ub222pwkm2r

Free Album Download At :

http://greek-heavy-metal.blogspot.com/search/label/Distorted%20Force

ΜΑΘΗΜΑΤΑ DRUMS ! ! ! !

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΟ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟ DRUMMER. ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΡΥΘΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ROCK, FUNK, JAZZ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ, ΔΙΠΕΤΑΛΟ Κ.Α. ΑΦΘΟΝΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ.

ΠΡΟΣΙΤΕΣ ΤΙΜΕΣ.

6938961079 (ΝΙΚΟΣ)

Distorted Force, 15 Strike, Rewind, Fapa Sth Mapa, Poison Strike @ Eightball 22/6/11

Από το υπέρτατο bandlist του 7 sins καταφεύγουμε σε ένα live ‘’ότι να ναι’’.Τι συμβαίνει όταν το ballad rock συναντάει το Nu Metal, από εκεί στο Punk και κλείνουν όλα αυτά με ένα progressive κονσέρτο? Δεν προλογίζω πολύ γιατί ανυπομονώ να περάσω στους Poison Strike.

Poison Strike: Ο κιθαροτραγουδιστής ήταν μέτριος καθαριστικά αλλά έποικα κακός φωνητικά και όλοι οι άλλοι έπαιζαν όπως τραγούδαγε. Πολύ καλά παιδιά, συμπαθέστατοι αλλά δεν μαρέσανε, θέλουν ΠΟΛΥ δουλειά για να φτάσουν σε ένα μέτριο επίπεδο. Το Bullet For My Valentine μπλουζάκι του drummer με προϊδέασε πριν ακόμα ανέβουν στη σκηνή για το τι θα παίξουν και τελικά δεν έπεσα και πολύ έξω. Ένα Playlist ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ . Από τους SOAD στους Judas και από τους Judas στους Bullet. Ένα δικό τους και ντάξει ρε παιδιά, μην βάζετε τις γκόμενές σας να σας γράφουνε στοίχους, οίκτο ! Για επίλογο θα επιλέξω το ντύσιμο του front man τους μην χέσω που έσκασε μύτη από πάνω μέχρι κάτω με πέτσινα ενώ όλοι έβγαιναν με το φανελάκι, (μέχρι και σαγιονάρα πήρε το μάτι μου) εσύ που πας ρε φίλε, που παίζεις? Στο Wacken??? Και άντε πες με φαντασία το eightball γίνεται Wacken, εσύ δεν έσκασες? Δεν έλειωσες μέσα στα ζωοτόμαρα καλοκαιριάτικα? Αλλά όχι, η τέχνη θέλει θυσίες, δεν έχει σημασία φίλτατοι metalheads που είναι καλοκαίρι, γιατί αν δεν φοράς το πέτσινο ακόμη και στο beachόμπαρο, τι κάνεις στην τελική ρε αδελφέ?

Fapa Sth Mapa: Έκραξα αλλά ευτυχώς επιτέλους τέλειωσα, έχουμε καινούργιο άθλο τώρα. Γιατί μου το κάνετε αυτό? Τόσο ωραία μπάντα και να παίζετε έτσι? Γιατί? Μια χαρά brutalίδια, screamίδια και αναρωφήσεις έκανε το voxοπαλίκαρο, γιατί αναλώνεστε σε παπαριές cover και κακές εκτελέσεις που το επικοινωνιακό το κομμάτι περνούσε ένα πολύ σοβαρό profile παικτικά, καλό μεν, άστοχο δε, που το όλο στήσιμο δεν έκανε κανένα να γελάσει και πήγαν στράφι οι coverοεπιλογές. Sorry κιόλας που τα λέω χύμα guys, την ταπεινή μου γνώμη λέω, συμβουλή δικιά μου είναι να στραφείτε προς μια ποιο σοβαρή γραμμή, η As I Lay Dying διασκευή ήταν αξιοπρεπέστατη, οπότε θα σας έλεγα να κλίνετε προς τα εκεί και πιστεύω θα γαμάτε, ήδη ήσασταν πολύ καλοί πέρα από τα ηλίθια comedy cover. Δουλειά και φιλότιμο και όλα will fall into place.

Rewind: Καλή μπαντούλα, θέλουνε ΠΟΛΥ δουλειά παράταττα, πλήκτρα, μια κιθάρα, μπάσο, drums, όλα καλά, πολλά λάθη, από όλους, αλλά μπάντα με μέλλον, εμπορικό σχήμα με κλασσικά rockάκια που με τον καιρό που θα δέσουν και τα παιδιά μεταξύ τους θα είναι ότι πρέπει για μεροκάματο. Ένα hobby λοιπόν, που το οποίο, και με συνδυασμό την γραμμή διασκευών που έχουν επιλέξει, μπορεί αύριο, μεθαύριο να εξελιχθεί σε μια ημιαπασχόληση, και… ποιος ξέρει, ίσως βολευτούνε κιόλας σε κανα σκυλάδικο.

15 Strike: Όχι, δεν μαρέσανε, Punk? Όχι φίλος, αλλά anyway, επειδή ο θεσμικός μου ρόλος με υποχρεώνει να καλύψω και αυτή την εμφάνιση, γιατί και το punk είδος είναι (ναι, θα ήθελε), θα προχωρήσω στο bloggin’. Λοιπών, αν ζούσε ο Cobain θα ήταν πολύ περήφανος που μια μπάντα προσπαθεί να τον μιμηθεί όσο τίποτε άλλο. Αλλά βέβαια, για να παίξεις punk πρέπει να έχεις

1.άπλυτο μαλί

2.ξεκούρδιστη κιθάρα

3.να μην ξέρεις κιθάρα (και για αυτό να μην καταλαβαίνεις τη διαφορά)

4.να φοράς σταράκια και καρό παντελόνι

5.να μην μπαίνει ΠΟΤΕ 3o riff στο ίδιο κομμάτι

6.τα ρυθμικά σου να μην ξεπερνάνε επίπεδο powerchord

7.τα σόλα σου να μην ξεπερνάνε επίπεδο ογδόων πάνω σε παιδική πεντατονική

8.να μην ξέρεις να τραγουδάς

(και ως αποτέλεσμα)

9.να προσπαθείς να μιμηθείς κατσαρίδα που ξεγεννάει με καισαρική

Ρε guys, δεν είσαστε πια δεκαπέντε χρονών, αλλάξτε είδος, αφού βελτιωνόσαστε και σεις παικτικά, γιατί αναλονώσαστε σε punkοιστορίες, παίξτε καμιά rockιά να δείτε πόσο ποιο ενδιαφέρον είναι, τεσπα, κάντε ότι καταλαβαίνεται, δεν μπορώ να γράψω άλλο για punk, κουράστικα.

Distorted Force: Δεν ξέρω αν ήταν παικτικά το καλύτερο live τους, πάντως βγάλανε απίστευτη ενέργεια πάνω στη σκηνή. 3ς διασκευές και μία στο encore. Όλα τα υπόλοιπα δικά τους, με ορισμένες εξαιρέσεις, έπαιξαν όλο το πρώτο demo και όλο τον πρώτο δίσκο. Πολύ πλάκα είχε ο leadάς που είχε πιει τα πόδια του και ένα σωρό poserιλίκια (πηδούσε από το stage κάτω και σόλαρε, χτυπιόταν σαν το χταπόδι, με το ένα χέρι tapαρε και με το άλλο κατέβαζε τσίπουρα και πολλά άλλα που στο hangover παίζει να ντράπηκε πολύ όταν τα θυμίθικε), αλλα τα απολαύσαμε και περάσαμε πολύ καλά. Από διασκευούλες ακουστήκαν Fear of the Dark (Iron Maiden), Dark Saga (Iced Earth) και In the Name of God (Dream Theater). Από δικά τους ακουστήκαν Storyteller Upon My Grave, Downcrush of Souls, Black Flame, Turn the Page, Funeral’s Aroma και φυσικά A Dead Man’s Dream . Και γαμώ τα live σε γενικές γραμμές. Από όλους, μια βραδιά που θα έχουμε να θυμόμαστε. 

Long Live the Underground!

Julian’s Lullaby, Distorted Force, The Damnation Project, Accelerator 12/6/11, 7 sins live stage

Athens baby, άλλο ένα ενδιαφέρον live για τον κάθε φίλο του πειραματικού ήχου, ένα live που κατά τη γνώμη μου είχε ένα υπέροχο bandlist, μια καταπληκτική οργάνωση από μεριάς οργανωτή (δυστυχώς όχι το ίδιο από μεριάς μαγαζιού), πολύ καλές και δυνατές μπάντες και ένας πολύ καλός ήχος. Μια ζωντανή εμφάνιση που απόλαυσαν όλοι είχαν την τύχη να βρίσκονται σε αυτόν τον περίεργο underground χώρο των Εξαρχείων.

Accelerator: Power του κερατά. Δυναμικά τύμπανα, ένας μπασίστας σκέτο χταπόδι, ένας (μόνο) κιθαρίστας που σου εξηγούσε το όργανο και ένας τραγουδιστής που αν και εμφανισιακά έφερνε λίγο τον Sebastian Bach όταν πήρε το mic στο πρώτο κομμάτι μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ο S.B. είναι μια λεπτή τρίχα απ τα αρχίδια του. Αυτό είναι power, όση ώρα έπαιζαν σκευτόμουν πώς είναι δυνατόν μια τέτοια μπάντα να βρίσκετε στην αφάνεια και άλλού να μας έχουν πρήξει τα συκώτια με κάθε λογής υπερεκτιμημένες μπάντες της σειράς (Emerald Sun και όλο το συναφή gey power ρεύμα). Πολλά δικά τους και helloween διασκευή, τα παλικάρια ήταν τόσο δουλεμένα μεταξύ τους που νόμιζες πως παίζουν playback. Γράψανε δίσκο εκείνη τη βραδιά. Για να πω και την αμαρτία μου όμως από ένα σημείο και μετά ψιλοβαρέθικα, πολύ παρόμοιες συνθέσεις ρε γαμώτο. Παραταύτα respect, και πολύ καλά παιδιά.

The Damnation Project: Αυτό δεν είναι μουσική, είναι επιστήμη. Είναι η μόνη μπάντα που είπα ότι από όλες τις ερασιτεχνικές (και μη) μπάντες που bloggάρω τα τελευταία χρόνια, που για την οποία θα ταξίδευα για να τους ξαναδώ. Είναι οι Έλληνες Porcupine Tree. Δεν παίζονται. Ο πήχης ανέβηκε κατακόρυφα. Έφεραν τη βραδιά σε άλλο επίπεδο. Όχι, δεν ήταν live αυτό, ήταν σεμινάριο. Είχα καθίσει σε ένα stand δίπλα στο stage και δεν είχα ιδέα τι γινόταν γύρο μου, ερχόταν κόσμος, μου μιλούσε και η ακουστική πληροφορία δεν έφτανε ποτέ στην εγκεφαλική νεύρωση όπου προοριζόταν. Αλλά αυτό δεν ήταν το καλύτερο, έμεινα τελείως μαλάκας όταν έμαθα ότι αυτή η υπερμπάντα δουλεύει ενάμιση χρόνο , συγγνώμη ρε φιλαράκι, στη πενταετία τι μουσική θα βγάλεις ας πούμε? Δυστυχώς δεν υπάρχει πολύ υλικό στο net, αλλά και αυτό που υπάρχει τους ‘τσεκουρώνει’. Η παραγωγή είναι πολύ λίγη για αυτούς, οπότε μέχρι να γράψουν τα παιδιά κάτι που να βγάζει επαρκώς τον δυσθεώρητο όγκο τους, μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι αν δεν τους δεις live, δεν έχεις ιδέα τι θα πει Damnation Fuckin Project. Ο συγχρονισμός τους ήταν επίσης κάτι αξιοσημείωτο, είχα πάει φίλε αναγνώστη για κατούρημα και τα παιδιά έπαιζαν ένα riff με παύσεις και πραγματικά νόμιζα πως κόπηκε το ρεύμα, στις παύσεις η απόλυτη ησυχία. Το απόλυτο κενό. Ο απόλυτος συγχρονισμός. Η απόλυτη μπάντα.

Distorted Force: Τα παιδιά είχαν έρθει από Θεσσαλονίκη, ακόμη ένα εκτός έδρας live για μια πολυταξιδεμένη μπάντα. Εμφανής η κούραση και η ταλαιπωρία αλλά παρόλα αυτά μας παρουσίασαν μια αξιοπρεπέστατη εμφάνιση. Παρουσίαση του νέου τους LP (το οποίο έπαιξαν και ολόκληρο). Από διασκευούλες 2 Maiden και ένα Mettalica. Νέο ύφος συνόδεψε το νέο υλικό τους τείνοντας όλο και περισσότερο προς το αμερικάνικο progressive. Πέρα από τις κακές συνθήκες (μετά τους Damnation Project και ψυχολογικές καθώς στον πρόλογο όταν ανέβηκαν ο κιθαρίστας δήλωσε εκ μικροφώνου και εκ μέρος των παιδιών ότι ντρέπονται να παίξουν μετά από το έπος των Damnation), μπόρεσαν να αποδώσουν στο μέγιστο δυνατό επίπεδο που τους επέτρεπαν οι δυνάμεις τους. Αλλά έτσι είναι τα live μακριά απ την πόλη σου, θέλει αρχίδια, και οι παίδες έδειξαν ότι τα χουν, χειρότερα μεν από ένα θεσσαλονικιότικο livάκι της σειράς, αξιοπρεπέστατο δε. Έπαιξαν κοντά στα 45 λεπτά, το διασκέδασαν, το ευχαριστήθηκαν, χτυπήθηκαν επί σκηνής και παρόλο που ο κόσμος ήταν λίγος σχετικά δεν έδειξαν να πτοούνται. Το μαγαζί δεν πλήρωσε αλλά η φιλοξενία των Julian’s Lullaby ήταν τέτοια που κάνεις δεν έφυγε παραπονεμένος. Σκατά στο 7 sins. Respect στους Julian’s. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν το τελευταίο live με την αναπληρωματική τους τραγουδίστρια. Επιβαλλόταν λοιπόν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό on stage σαν ελάχιστο φόρο τιμής σε μια session που αναπλήρωνε για περίπου ένα χρόνο, και αυτό έκαναν.

Julian’s Lullaby: Μεγάλη μπάντα. Και με την έννοια του πολυάριθμου line up, και με την έννοια του τεράστιου όγκου και των καταπληκτικών συνθέσεων. Πολύ καλή εμφάνιση, επαγγελματίες, μεθοδικοί, πάρα πολύ καλή χημεία μεταξύ τους, κάτι που σίγουρα βγήκε και προς το κοινό. Revolution και Wizard για διασκευές και όλα τα υπόλοιπα δικά τους. Υπέροχες (soprano και mejo soprano) γυναικείες φωνές, πολύ καλές κιθάρες, σταθερότατος drummer και ένας μπασίστας που ακουγότανε. Σε πολλά κομμάτια επίσης υπήρχε η παρουσία άντρα τραγουδιστή, ο οποίος μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και στα καθαρά και στα βρώμικα του. Υπήρξε και μια guest συμμετοχή της παλιάς τραγουδίστριας των Julian’s στο Kiss Me Not (Tonight), πολύ γλυκιά φωνή και πολύ γλυκό τραγούδι. Το live βιντεοσκοπούνταν με σκοπό να ενταχθεί απ ότι κατάλαβα μαζί με κάποιο CD ή κάτι τέτοιο. Το κολομάγαζο όμως, σε όλο το live τους είχε πρήξει ότι καθυστερεί η φάση και το μαγαζί πρέπει να ανοίξει για trance party, κάτι που απ ότι μου είπαν δεν είχε ειπωθεί στα διαδικαστικά. Έρχεται λοιπόν η ώρα να ανέβουν τα παιδιά και ο ‘και καλά’ υπεύθυνος του stage να πρήζει μπάλες, πολύ in your face απαντήσεις από τον band leader των julian’s αλλά αν κρίνουμε από το γεγονός ότι τελικά έκοψαν 2 κομμάτια απ το playlist τους, δεν κατάφεραν να περάσουν το δικό τους όσο δίκιο και αν είχαν. Μια απ τα ίδια λοιπόν με το An. Σκατά στα μούτρα τους. Υποτιμώντας και εκμεταλλεύοντας μπάντες οι μαγαζάτορες μόνο κακό κάνουν στο όνομά τους. Ας βάλουν το trance party στο κόλο τους λοιπόν, καμιά μπάντα εκείνης της βραδιάς δεν παίζει να ξαναπατήσει μετά από τέτοια συμπεριφορά. Struggle ρε, πρέπει να κοπεί το ‘σας κάνω τη χάρη που παίζετε’ ύφος των μαγαζιών. Ευτυχώς που η πολύ καλή εμφάνιση των headliners επισκίασε το γεγονός και περάσαμε καλά. Μια τόσο επαγγελματική μπάντα αλώστε θα έβγαζε solid ήχο ότι ψυχολογία και να είχε. Αν εξεραίσουμε λοιπόν το μπασταρδομάγαζο, όλα τα υπόλοιπα ήταν πολύ comple.

Ένα πανέμορφο live, το καλύτερο bandlist ever. Χαίρομαι που ήμουν εκεί.

Υ.Γ.: Σκατά και πάλι σκατά στο 7 sins.

Για το www.distortedforce.blogspot.com

Dead Dream Machine

Distorted Force, Diablery, Midnight Oath @ Eightball 27/12/10

Ένα live πραγματικά ότι να ναι. Goth, Heavy, Symphonic, Black, Progressive, Power και atmospheric στο ίδιο live. Από τη μία δεν έχει ατμοσφαιρική λογική, έχει όμως εμπορική όσο ηλίθιο κι αν ακούγεται αυτό που λέω, γιατί? Γιατί θα ρθει και ο Heavάς, θα ρθει και ο Blackάς, και ο proggressivάς και ούτο κάθε εξής, Παρόλο λοιπόν που ήταν μόνο 3ς μπάντες, υπήρχε μία αισιοδοξία για τις εισπράξεις του συγκεκριμένου live.

Midnight Oath: Goth κατάσταση με δικά τους κομμάτια αλλά και πολλές διασκευές. Ένα από τα δικά τους που παίξανε και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις ήταν το Ash Fall, πολύ δυνατό κομμάτι με πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Από coverάκια χτυπήσανε ένα Somebody Put Something In My Drink από Ramones αλλά σε εκτέλεση Children of Bodom, Whiskey in the Jar από Thin Lizzy αλλά σε εκτέλεση Metallica, ένα από Amorphis που δεν συγκράτησα κ.α. Πολύ αξιοπρεπής εμφάνιση σε γενικές γραμμές

Diablery: Black Symphonic λοιπόν, occult θεματολογία, καπνοί, βαμμένες φάτσες, κερασφόρα κρανία κλπ. Διασκευές σε φάση Dimu Borgir και δικά τους κομμάτια στο ίδιο μήκος κύμματος. Για το είδος τους ήταν πολύ καλοί σύμφωνα με όσα μου είπαν και κάτι συνάδελφοι blackάδες. Από την Αθήνα ήρθαν τα παιδιά και έπαιξαν και πολύ καλά. Ένα άκρως πετυχημένο live για τους Αθηναίους blacksters.

Distorted Force: Μετά από πολύ καιρό στη θέση οπου βρίσκεται το μικρόφωνο βλέπουμε την βασική τραγουδίστρια του progressive αυτού σχήματος η οποία τον τελευταίο χρόνο βρίσκεται στο εξωτερικό λόγω μεταπτυχιακών σπουδών. Πολύ καινούργιο υλικό καθώς το group βρισκότανε σε μία περίοδο λίγο πριν μπει στο studio για την ηχογράφηση του 2^ου LP demo τους. Είχαν καιρό να σμίξουν σαν αρχικό σχήμα και το απόλαυσαν μέχρι την τελευταία γρανίδα ηχητικής διακύμανσης. Πέρα από τα καινούργια κομμάτια (A Dead Man’s Dream, Downcrush of Souls, Turn the Page, Funeral’s Aroma, Stains of Oppressiveness) δεν έλειψαν από το playlist all time Distorted Force classic κομμάτια ( Roads to Nowhere, Distorted Force και φυσικά Storyteller Upon My Grave). Πιασάρικες διασκευές από Dio, Maiden, Metallica και Helloween. Πολύ καλή εμφάνιση και είναι μόνο η αρχή.

Για το www.distortedforce.blogspot.com

deaddreammachine

Saddolls, Distorted Force, Xa-Mosh @ Ann Live Stage 10/10/10

Livάκι στην Αθήνα λοιπόν στο οποίο 2 από τις 3ς μπάντες είναι από τη Θεσσαλονίκη, πολλά χιλιόμετρα, και πολύ κούραση για την πρώτη έξοδο των δύο support από την πόλη τους. Location: Εξάρχεια (σιγά τα αυγά παρεπιπτόντως με τα Εξάρχεια, Klein mein, σαν τη Ναβαρίνου είναι).

Xa-Mosh: Thrash καταστάσεις, κλασσικές διασκευές και πολύ ξύλο, το μαγαζί βέβαια ήταν σχεδόν άδειο και τζάμπα όλη αυτή η ενέργεια και τα λίτρα ιδρώτα του drummer. Πολύ καλή εμφάνιση, ανεξαρτήτως κοινού. Το κλίμα πάντως ψόφιο, μην παρεξηγηθώ, σε όλο το live ψόφιο, αν δεν ήταν οι Xa-Mosh θα μας είχε πάρει ο ύπνος.

Distorted Force: Βγαίνουν λοιπόν τα παλικάρια έχοντας διασχίσει τη μισή Ελλάδα για να φτάσουνε στο Ann και ξεκινάνε το playlist. Κάπου στα μισά, τους έρχεται ένα νόημα ότι έχουν ακόμη ένα κομμάτι. Κλίνουν με Storyteller Upon My Grave, και ΤΕΛΟΣ. Αυτό ήτανε. Παίξανε συνολικά 6 κομμάτια. Γαμάτο?

Saddolls: Όχι πως φταίνε τα παιδιά, με το μαγαζί ήταν η πουστιά, οι Saddolls μια χαρά το οργανώσανε, δεν φέρανε βέβαια τον κόσμο που περίμενα αλλά anyway, ότι μπορούσαν κάνανε. Έπαιξαν λοιπόν κλασσικά saddolls κομμάτια και το κλίμα ήταν μια ιδέα πιο ζεστό από πριν. Πολύ καλή εμφάνιση.

Αξίζει να σημειωθεί πως ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΚΑΝΕΙΣ ΦΡΑΓΚΟ ! Γιατί ο χοντρομαλάκας ο αφεντικός μας πιστόλιασε, άλλο deal κλείσαμε εκ τηλεφώνου, άλλο deal μας είπε όταν ήρθαμε. Κρεμάλα παλιομαλάκα. Κρεμάλα..

Αν δεν ήρθατε (που σιγά μην ήρθατε), δεν χάσατε και τίποτα, ένα απαίσιο live, μια μαλακία και μισή, όλες οι μπάντες με το αυγό στον κόλο να κοιτάμε το ρολόι, η ηχητική του μαγαζιού ήταν για τον πούτσο, το promotion για τον πούτσο, το deal για τον πούτσο και ο χώρος μια τρύπα και μισή.

Όλα σκατά λοιπόν, εγώ προσωπικά σαν deaddreammachine δεν ξαναπατάω στο κολομάγαζο.

Παραταύτα οι Saddolls δεν φταίνε σε τίποτα ξαναλέω, τα παιδιά ήταν πολύ ok.

Distorted Force, Dimorfia, Lunatics, Parasides, Familia @Cult Live Stage

Live στο Cult Live Stage λοιπόν μια βραδιά που το April’s Metal Ritual αναμενόταν να αποκτήσει σάρκα και οστά. 5 μπάντες με σχεδόν διαφορετικά είδη η κάθε μια. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των συγκροτημάτων ήταν τα γυναικεία φωνητικά.

Familia :

Female standing group με χαλαρά rock κομμάτια, πολύ καλή εμφάνιση παρόλα τα τεχνικά προβλήματα του μαγαζιού. Ο εξοπλισμός βλέπετε δεν ήταν ο καταλληλότερος δυνατός και έτσι οι μουσικοί αναγκάστηκαν να φέρουν δικούς τους ενισχυτές. Πέρα από αυτά, στο παικτικό κομμάτι, είδαμε μια πολύ καλή μπάντα με διασκευές crumberies, midnight oil, muse και πολλές άλλες συναφή γαμάτες παλιές αμερικανιές. Πολλά μπράβο.

Parasides :

Πολύ δυνατή μπάντα που αν σκεφτεί κανείς πως έβγαινε από μια περίοδο ανοικοδόμησης του line-up της, εκείνο το βράδυ έδωσε ρέστα. Προλογίζεται Maiden διασκευή και φοβάμαι πάλι πως θα φάω σούπα με το κουτάλι, Revelations όμως και μένω μαλάκας, επιτέλους ρε φίλε, αυτή η υπερμπάντα έχει βγάλει τόσες κομματάρες και είναι πραγματικά κρίμα να περιοριζόμαστε στα σουποειδή, respect τόσο για την επιλογή, όσο και για την εκτέλεση. Πολλά δικά τους υπέροχα κομμάτια. Outro με Mighty Morphins (Go Go Power Rangers) και πουτάνα όλα, καιρό είχα να χτυπηθώ τόσο άσχημα.

Lunatics :

Ποιο χαλαρή φάση και πολύ φοβάμαι ότι θα έπρεπε να προηγηθούν των Parasides , ok όμως, δεν ξενερώνουμε ποτέ. Coverάκια και δικά τους tracks που άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις. Πολύ καλός ήχος στις κιθάρες, πολύ ενδιαφέρον μπασογραμμές σε συνδυασμό με τα αξιοπρεπέστατα φωνητικά μας χάρισαν μια εκπληκτική σκηνική παρουσία.

Dimorfia :

Power metal και ξερό ψωμί, αξίζει να σημειωθεί πως στο soundcheck ο ηχολήπτης φοβότανε μην σπάσει ο drummer το snare. Ο τύπος δεν έπαιζε μόνο πολύ γρήγορα αλλά και με ύψιστες δυναμικές. Ημιβρώμικα φωνητικά, ένας καταπληκτικός solistας, πολύ σταθερός ρυθμικός, dark power συνθέσεις και αν υπήρχε ανάλογο κοινό στο μαγαζί, οι Distorted Force δεν θα έπαιζαν ποτέ καθώς το μαγαζί θα χε πέσει στα θεμέλια. Αμερικάνικος ήχος λοιπόν και ενεργητικότατες εκτελέσεις. Περιμένουμε με ανυπομονησία demo που απ ότι άκουσα δεν θα αργήσει. Υλικό δυστυχώς υπάρχει ελάχιστο στο internet. Αναμφισβήτητα ένα σχήμα με πολλές προοπτικές.

Distorted Force :

Το headline της βραδιάς είναι επί σκηνής, μετά από μια πλάκα που είχαν κάνει τα παιδιά στους υπευθύνους ότι θα έπαιζαν 8 15λεπτα κομμάτια,  ανεβαίνουν και ξεκινάει το live. Instrumental Intro και ο κόσμος έχει αρχίσει να μπαίνει στο κλίμα. Κάποια συναυλιακά cover έτσι για το warm-up και μετά τα παλικάρια έπαιξαν όλους τους πρώτους 2 δίσκους τους ολόκληρους. Ένα πειραματικό σχήμα που τα τελευταία χρόνια έχει βαπτιστεί progressive ξεδίπλωνε όλη την δουλειά που είχε κάνει τόσο καιρό. Heavy background, power στοιχεία, atmospheric επιρροές, και prog σημεία και όλα αυτά με έναν αυτοχειρικό darkwave/goth στοίχο.  Major Soprano φωνητικά, flat, ατμοσφαιρικά, χωρίς περιτές poserιές και γιαγιαδίστικα vibrata. Ακούστηκαν κομμάτια όπως Downcrush of Souls, Turn the Page, Funeral’s Aroma, Stains of Oppressiveness,  A Dead Man’s Dream και Storyteller Upon My Grave. Υπέροχο live και αναμένονται πολλά μες το καλοκαίρι, όποιος έμεινε ικανοποιημένος απ αυτή την heavy metal πανδαισία θα μπορέσει να τους ξαναδεί καθώς τα live τους είναι συχνά. Πολύ υλικό σε youtube και myspace. Πληροφορίες για τις κινήσεις της μπάντας στο : http://www.myspace.com/distortedforce

Distorted Force, Erratic Escape, Double Sided, Familia @Eightball

Η Παρασκευή που μας πέρασε κάθε άλλο παρά τυχαία μέρα ήταν. Το γεγονός του βασιλικού γάμου με τα Μ.Μ.Ε παγκοσμίως να βρίσκονται στραμμένα στην πρωτεύουσα του Heavy MetaL, το Λονδίνο , έδειξε από νωρίς πως η συγκεκριμένη Παρασκευή είχε κάτι το ξεχωριστό . . . και πως μπορεί να τελειώσει μια τέτοια ξεχωριστή μέρα??? Μα φυσικά με μια γερή heavy MetaL δόση .
4 συγκροτήματα . . . ένα stage ! Η βραδιά τα είχε όλα . Από πιασάρικες διασκευές κι αμηχανία μέχρι dirty-glam καταστάσεις κι όμορφα riffs! Από heavy μπαλάντες και χορευτικά solos μέχρι Cover σε κομμάτι των Dream Theater παρακαλώ .
Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τι συνέβη την νύχτα εκείνη στο Club 8BaLL .

Familia

Ένα female Hard Rock συγκρότημα από θέσ/νικη! Δυστυχώς πρόλαβα μόνο τρία κομμάτια από τις κυρίες τα όποια ήταν τα παρακάτω . . . ''Smells Like Teen Spirit'' ( Nirvana ) , ''Zombie'' ( the cranberries ) και τέλος το ''Killing In the Name'' ( R.A.T.M) στο όποιο είχαν την ευκαιρία να μας τινάξουν αλλά δυστυχώς η έλλειψη επικοινωνίας επί σκηνής και η γενικότερη αμηχανία των μελών πρόσφεραν απλά μια αξιοπρεπέστατη εκτέλεση . . . καθώς τις κοίταζα-άκουγα προσπάθησα να καταλάβω τι λείπει από την μπάντα . . . κατέληξα πως χρειάζονται χρόνο , αφού την τεχνική την κατέχουν , τα τραγούδια είναι κατάλληλα για ζέσταμα , με αρκετές πρόβες θα αποκτήσουν την άνεση που απαιτείται ! Άξιζαν και τελικά κέρδισαν το ζεστό χειροκρότημα του κοινού . . .



Double Sided
















Female-Fronted Hard Rock κι αυτό το συγκρότημα!
Μάλιστα πίσω από τα φωνητικά βρίσκονταν δυο κύριες με άγριες διαθέσεις, εξού και το όνομα της μπάντας. Στα κομμάτια που ακουστήκαν τα διπλά φωνητικά με άφησαν παγωμένο ακουστικά , δεν θα μπορούσα όμως να πω το ίδιο και για την σκηνική παρουσία . . . headbanging και γενικά ένας γουστάρετε-για-να-γουστάρουμε-και-γουστάρουμε-για-να-τα-σπάσετε αέρας κέρδισε το κοινό από το πρώτο κομμάτι κολαφίσει αυτό το σημείο να τονίσω πως στο σετ τους είχαν και δίκες τους συνθέσεις , συνθέσεις με άψογα παθιάρικα riffs , τα όποια έκαναν και την διάφορα ! Μπράβο στα παιδιά .




Erratic Escape
















Η ώρα για το πρώτο heavy συγκρότημα της βραδιάς . . . τους Erratic Escape είχε φτάσει.
Με το καθιερωμένο σαν πρώτο κομμάτι σχεδόν σε κάθε ζωντανή τους εμφάνιση, ''Legend of Hellboy'' δεν άργησαν να μας στείλουν στον . . . άτακτο κόσμο τους!
Δυνατές κιθάρες , με το μπάσο σε απολυτή επικοινωνία με τα τύμπανα , τύμπανα τα όποια για τις ανάγκες του live ήταν υπόθεση του Alex Hughes, επίσημου drummer των UntiL Rain ο όποιος πραγματικά θέρισε .
Μελανό σημείο τα φωνητικά , στα όποια από το πρώτο κιόλας τραγούδι υπήρχε πρόβλημα καθώς ήταν πολύ χαμηλά και δεν μπορούσαμε να τα ακούσουμε. Πρόβλημα το όποιο στο τέταρτο κατά σειρά κομμάτι (Medieval) έφτασε να επηρεάζει την σκηνική παρουσία - εικόνα - επικοινωνία του συγκροτήματος προς το κοινό. Παρά τις συστάσεις προς τον ηχολήπτη το πρόβλημα συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της εμφάνισης .
Τα τεχνικά προβλήματα ωστόσο δεν κατάφεραν να επηρεάσουν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού το όποιο υπό τους ήχους γνωστών κι αγαπημένων κομματιών όπως τα ''The Marauder'',''Forget the Past'' και το ''The Infection'' με το όποιο έκλεισαν το σετ τους οι Erratic Escape , έδειξε να απολαμβάνει κάθε λεπτό .
Όσοι βρεθήκαμε στον χώρο του 8ball είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και δυο καινούργιες συνθέσεις της μπάντας , συνθέσεις οι οποίες θα βρίσκονται και στον επερχόμενο ντεμπούτο δίσκο . ο λόγος για τα ''The Α With the Thousand Faces'' και '' Unfriendly Times ''!
Ο αινιγματικός τίτλος του πρώτου , τα όμορφα leads , το ουσιαστικό παίξιμο στο μπάσο (το να κρατάς αυστηρά τον ρυθμό την στιγμή που δυο κιθάρες έρχονται σε διάλογο μέσω εξαιρετικών Solos δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα) και η άψογη ερμηνεία του τραγουδιστή κέρδισαν εύκολα το κοινό . Μέχρι να ξεσπάσει η καταιγίδα του ''Unfriendly Times'' !
Thrash-y προσανατολισμού κομμάτι με κοφτερές κιθάρες κι έναν Alex Hughes στην απολυτή στιγμή του . . . με το τραγούδι αυτό το συγκρότημα μας έπιασε από τον λαιμό και μας έβαλε στην μπρίζα για τα καλά .
Το σετ έκλεισε με το γηπεδικό-refrain του ''The Infection'' . . . ανάμεσα σε χειροκροτήματα, headBanging, Crowd Pleasing etc .
Πριν κλείσω την αναφορά μου για τους erratic escape αξίζει να αναφέρω πως οι οκτώ συνθέσεις που ακουστήκαν ζωντανά έφεραν την υπογραφή της μπάντας , γεγονός που φανερώνει πως το συγκρότημα βρίσκεται στην καλύτερη φάση τουφών αναμονή μιας νέας κυκλοφορίας λοιπόν .


http://www.myspace.com/erraticescape



Distorted Force











Οι co headliners δεν άργησαν να φανούν. Το πιασάρικο όνομα σε συνδυασμό με την γυναικεία παρουσία στο μικρόφωνο όξυναν την περιέργεια του γράφοντος για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει.
Το συγκρότημα με δίκες του συνθέσεις αλλά και διασκευές κατάφερε να τραβήξει γρήγορα όλα τα βλέμματα επάνω του. Το heavy/Prog τους με σαφείς αναφορές στην αμερικανική σκηνή των 90's και συγκεκριμένα στους Iced Earth,Nevermore etc κέρδισε τις εντυπώσεις από τα πρώτα κιόλας κομμάτια!
Οι συνθέσεις του συγκροτήματος αποτελούνταν από τεχνικά solos,δυναμικα τύμπανα ενώ τα φωνητικά γρήγορα κριθήκαν ικανοποιητικά ! Αξίζει να αναφερθεί η άνεση της τραγουδίστριας επάνω στην σκηνη!Παρα το νεαρό της ηλικίας της έδειξε να . κατέχει το θέμα stage , παρακινούσε τον κόσμο για χτύπημα ενώ σε στιγμές αστειευόταν με το κοινό. Πολλά μπράβο !!!
Μεταξύ άλλων ακουστήκαν τα κομμάτια ''Distorted Force'' και ''Storyteller Upon Α Grave'' το όποιο τελευταίο μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις! Υπήρξε και μια φιλική guest-star συμμέτοχη στα φωνητικά αλλά δεν κατάφερα συγκρατήσω τον τίτλο (Sorry!)
Οι διασκευές του συγκροτήματος αν και κλασσικες , ''σίγουρες'' ας μου επιτραπεί ο όρος , με άφησαν με ένα ερωτηματικό .
Ακουστήκαν Covers στα παρακάτω κομμάτια ''Holy Diver'' ( Α ) , ''Wasted Years'' ( Iron maiden ) , ''Fear Of The Dark'' ( Iron Maiden ) και τέλος στο '' In The Name Of God '' των Dream Theater στο όποιο φάνηκαν ανώτεροι των περιστάσεων , και ερωτώ , μήπως ήρθε η ώρα να αφήσετε τις οποίες λ. Heavy/power βλέψεις σας πίσω και να επικεντρωθείτε στον proggressive ήχο τον όποιο συμφώνα με δείγματα της δουλειάς σας δείχνετε να κατέχετε ? ? ?
Μια headLine ζωντανή εμφάνιση από τους Distorded Force λοιπόν , που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στο κοινό, ενώ τα φωτά βρήκαν το συγκρότημα φανερά ικανοποιημένο .
Τέλος να αναφέρουμε πως ακολουθούν ζωντανές εμφανίσεις σε Ελλάδα κι εξωτερικό για την μπάντα που , αν σκεφτεί κάνεις πως αυτό που παρακολουθήσαμε στο 8ball ήταν απλά ένα warm up για αυτούς , χαμόγελα και μόνο στην ιδέα των επόμενων lives! Καλή δύναμη στις επερχόμενες συναυλίες σας παίδες , εύχομαι τα καλυτέρα !!!

http://www.myspace.com/distortedforce

Υ.Γ Μια παρασκευή που μας άφησε με τον καλύτερο τρόπο . . . ένα άκρως επιτυχημένο Live , στο όποιο 4 νέες μπάντες πρόσφεραν ότι καλύτερο ! ! !