Atom, Fatal Mutiny, Distorted Force, Mexicocaine, Poison Strike live @ Eightball Club Live Stage 2/12/12

Περνάει ο καιρός. Είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από όταν το πρώτο μέρος του trade εκπληρωνόταν και οι Distorted Force ταξίδευαν για τα εξωτικά Γιάννενα. Κι όμως, τα Γιάννενα ήρθαν στη Θεσσαλονίκη φέρνοντας μια καταρρακτώδης βροχή που έδερνε την πόλη απ το πρωί μέχρι το απόγευμα. Πριν ξεκινήσω το bloggin’ να αναφέρω ότι πέρα από την κακοτυχία της κακοκαιρίας, υπήρξε και ένα καλό συναπάντημα. Ο ΟΑΣΘ είχε ανακοινώσει ότι από 1/12 σταματάνε όλα τα αστικά (υπεραστικά του ΟΑΣΘ και ΚΤΕΛ είχαν σταματήσει εδώ και κάμποσο καιρό). Μια εβδομάδα πριν το live όμως, εγκρίθηκε ένα δάνειο 2,5 εκατομμυρίων και η διακοπή κυκλοφοριών παρατάθηκε στις 14/12. Χωρίς αυτή τη ευνοϊκή εξέλιξη οι μπάντες θα έπαιζαν για τις άλλες μπάντες, τον ηχολήπτη, και τον barman.

Poison Strike

Τα παιδιά βελτιώνονται από live σε live. Δεν έλειψαν τα what the fuck σκηνικά βέβαια. Διασκευές από Bullet for My Valentine & Arch Enemy. Μερικά δικά τους σαφώς βελτιωμένα. Πιο συγκρατημένοι σκηνική παρουσία (καιρός ήταν) και πιο ανθρώπινοι πρόλογοι. Κάπως απότομα κοψίματα λες και έβγαινε ο ενισχυτής απ τη πρίζα. Δισολίες όπου δυστυχώς έλειπε το τείχος της ρυθμικής. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι παρουσίασαν ένα καλό show. Αξιοπρεπέστατοι.

Mexicocaine.

Όταν οι Clutch συναντάνε τους Virus είναι σειρά των Mexococaine να μας δείξουν τι μπορούν να κάνουν. Αν υπήρχε ένα και μόνο drawback ήταν η απουσία δεύτερης κιθάρας. Όσο να ναι γεμίζει και χρωματίζει πολύ όμορφα ειδικά στις stonerικές καταστάσεις τους. Ο τραγουδιστής έδινε show. Πολύ καλή φωνή και ωραίο attitude. Απ’ ότι ‘άκουσα τώρα ξεκινάνε να δουλεύουν δικά τους κομμάτια. Είμαστε πολύ περίεργοι και σίγουρα αναμένουμε κάτι καλό και ενδιαφέρον. Υπέροχο αποτέλεσμα λοιπόν και για την καινούργια μπάντα από τη Θεσσαλονίκη και φοβερός επαγγελματισμός ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν το πρώτο τους live.

Atom

Έγινε μια τράμπα μεταξύ Atom και Distorted Force και έτσι οι Atom εμφανίσθηκαν τρίτοι στη σειρά του bandlist. Το πιο εύστοχο σχόλιο που άκουσα ήταν ότι τα παιδιά είναι σίγουρα απόγονοι του Chuck. Death διασκευή και όλα τα βλέμματα πάνω τους. Δικά τους κομμάτια όχι μακριά από τα τεχνικά death μονοπάτια που ακολουθούν τον τελευταίο καιρό έχοντας βέβαια και μια ,θα έλεγε κανείς, πιο thrash ατμόσφαιρα προδίδοντας τα πρώτα τους βήματα. Να σημειώσουμε ότι ένα μέλος τους βρίσκεται στα Γιάννενα λόγω σπουδών. Απλά για να τονίσουμε την παλικαριά που τους χαρακτηρίζει σε τομείς εργατικότητας και αποφασιστικότητας παρ όλες τις αντιξοότητες. Ένας χαρακτήρας που τους συνόδευε πάντα και τους βοηθάει να στέκονται ακόμα. P.S.: Ο μπασίστας τους είναι γενετικά μεταλλαγμένος παιδιά, μην πτοείστε, μη παρατήσετε τη μουσική. Απλά είναι το αποτέλεσμα μιας διασταύρωσης με χταπόδι.

Fatal Mutiny

Το γκρέμισαν το μαγαζί τα παιδιά απ τα Γιάννενα. Ένα χορταστικό 45λεπτο setlist μας περίμενε το οποίο εμπεριείχε παρουσίαση του νέου album τους. Αλλαγές είχαμε στο line-up μιας και ο τραγουδιστής που ξέραμε απ’ το προηγούμενο live δεν υπήρχε και τη θέση του είχε πάρει ο ένας από τους δυο κιθαρίστες. Ξέρω πως έχω να φάω πολύ ντομάτα για αυτό που θα πω και πολύ πιθανών και από τον ίδιο αλλά στο Arise η φωνητική εκτέλεση του μου άρεσε πολύ περισσότερο από του Cavalera. Η Hetfield προφορά του ήταν απόλυτα πετυχημένη και ανέβασε το κομμάτι κάποια level. Ναι, ok, κράξτε ελεύθερα, αλλά αν ήσασταν στην 8μπαλα εκείνη τη βραδιά πολύ πιθανόν να είχατε ίδια γνώμη. Ο lead κιθαρίστας κατέβαζε διψήφιο αριθμό νοτών το δευτερόλεπτο όταν έπαιζε solo, ο drummer δεν υπήρχε περίπτωση να χάσει το ρυθμό του ακόμη κι αν το CERN κατάφερνε να μικρύνει τον αστρικό χρόνο, και ο μπασίστας μας δίδαξε πώς μπορείς να groovάρεις παίζοντας thrash. Και γαμώ. Υπέροχο show. Τα σπάσανε.

Distorted Force

Χαχαχα . . . λοιπόοον . . . Κάποτε οι Distorted Force ήταν ένα σχήμα όπου έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε ο κιθαροτραγουδιστής των Poison Strike (Just Imagine που λένε και οι Heir Apparent), ίδιος leadάς και ένας rock n’ rollάς drummer. Ποτέ δεν έπαιξαν χειρότερα. Μα ποτέ. Είχα την ατυχία να παρακολουθήσω ξανά το αίσχος, από ένα βίντεο (με πολύ καλό ήχο και λήψη παρεμπιπτόντως, κρίμα) που μαγνητοσκόπησε και μου παραχώρησε πολύ ευγενικά η ξαδερφούλα μου. Από περιέργεια λοιπόν μετρούσα λάθη. 13 φίλτατε αναγνώστη. 13 λάθη σε 6 γαμημένα κομμάτια. Η μόνη δικαιολογία που θα μπορούσε να αναρτηθεί ήταν κάποια τεχνικά προβλήματα τα οποία στα μισά του setlist είχαν ξεπεραστεί. Κατά το άλλο ήμισυ λοιπόν, παντελώς αδικαιολόγητοι. Ένας πολύ αποτυχημένος τρόπος να κλείσει μια ωραία κατά τα άλλα βραδιά.

Distorted Force Live @ Micropolis 12/1/13

Atom, Fatal Mutiny, Distorted Force, Mexicocaine, Poison Stike Live @ Eightball Sunday 2/12/12

Atom (Death), Fatal Mutiny (Thrash), Distorted Force (Prog), Mexicocaine (Stoner), Poison Strike (Metalcore) Live@Eightball Live Stage
Sunday 2//12/12
Doors Open: 19:30
Show Starts: 20:45
Damage: 6€+Beer
Pindou 1  ,  Ladadika
Sponsors: rockoverdose.gr  distortedforce.blogspot.com 

Distorted Force, Razeblunt, Soultrap, Poison Strike @8ball 31.8.12

Καλησπέρα παίδες. Η τελευταία Παρασκευή του Αυγούστου ,και συνάμα η τελευταία

καλοκαιρινή πανσέληνος (άσχετο), μας βρίσκει ταμπουρωμένους στην οχτώμπαλλα με line-up που κατεβάζει οικοδομές.

Poison Strike:

Κάποτε (πριν από πολύ πολύ καιρό) είχα ξαναbloggaρει τους Strike και τους είχα θάψει χιλιόμετρα κάτω απ’ τη γη. Πέρα από 2-3 wtf συμβάντα ήταν πάρα πολύ καλοί. Χαοτική διαφορά με την τελευταία φορά που τους είχα δει. Δεθήκανε και βελτιωθήκαν σε τεράστιο βαθμό. Άσχετα αν αυτό που κάνουν είναι metal η όχι ( ο διαχωρισμός metal και core οικογένειας γίνεται καθαρά για πρακτικούς λόγους) , σε αυτό που κάνουν, είναι καλοί. Το Waking the Demon από BFMV συγκράτησα από διασκευές. Έπαιξαν και κάμποσα δικά τους. Ένα μάλιστα αφιερώσανε «στις καριόλες τις πρώην» (jesus christ). Κλείσανε με ένα κομμάτι το οποίο ήταν μια κακιά αντιγραφή του Roads to Nowhere από Distorted Force με στοίχους. Μετά που τελειώσανε το set-list ο κιθαρίστας τους έπαιξε ένα solo με όλες τις τεχνικές που είχε μάθει τον τελευταίο χρόνο στο ωδείο και το αφιέρωσε στον leadά των Force. WTF?

Soultrap:

Η καλύτερη μπάντα της βραδιάς. Thashάδικα συνθήματα γηπεδικού χαρακτήρα, mosh-pits και ένα wall of death. ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ. Μετά που τελειώσανε ένας τύπος τους έκλεισε για livάκι τον Νοέμβριο. Γαμήσανε φίλε αναγνώστη. Ακούστηκαν διασκευές από Testament, Coroner, Sodom, Exodus και γενικότερα ήταν ένα μάθημα για το τι σημαίνει old school. Αυτό που ξεχώρισε απίστευτα πολύ ήταν η φωνή (Μήτσο-ζούμε-σε τσόντα να σε δούμε). Από τις αγαπημένες μου thrash φωνές και δεν μιλάω μόνο για τον ερασιτεχνικό χώρο. Τώρα ετοιμάζουν δική τους δουλειά. Επίσης αλλάζουν όνομα. Το ιστορικό όνομα Soultrap (s.2007) αλλάζει και γίνεται Bedlam. Όχι τίποτα, να ξέρετε πώς να τους βρείτε.

Razeblunt:

Ο drummer των Atom (ex. Xa-Mosh) ήταν πίσω από το kit και θα μπορούσε να χρεώνει ξεχωριστά μιας και παρέδιδε μαθήματα drums. Pantera κατάσταση με πιο deathcore φωνητικά. Groove-Thrash θα το χαρακτήριζα. Απ’ ότι άκουσα παίχτηκε θέμα με τον μπασίστα τους και έτσι ο ένας από τους κιθαρίστες κάλυψε τη θέση. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι μιας και το παλικάρι έπαιζε πολύ καλά. Πανέμορφες και ιδιοφυέστατες συνθέσεις. Για κλείσιμο δανείστηκαν τον έναν από τους δύο τραγουδιστές των Force και χτυπήσανε ένα Laid to Rest, έτσι ρε παιδί μου, για να αφήσουμε τα κόκαλα μας εκεί.

Distorted Force:

Οι Force είχανε να κάνουν live γενικότερα από το Δεκέμβριο και στη Θεσσαλονίκη από τον προηγούμενο Οκτώβριο. Το καλό πάντως είναι ότι ξανασταθήκανε στα πόδια τους μετά από χίλια στραβοπατήματα. Ακούσαμε σχεδόν ολόκληρα τα δύο τελευταία EP καθώς και μία διασκευή (Holy Diver). Σε αξιοπρεπές επίπεδο βρισκόντουσαν αν αναλογιστεί κανείς ότι ήταν για πολύ καιρό “στον πάγκο” όσο αναφορά τα live. Σαν να βάρυνε κάπως αυτή η μπάντα (μιλώντας πάντα για τον ήχο). Τραγούδια που ήτανε σοβαρότατο must σε παλιότερα live (Fear of the Dark, Storyteller Upon My Grave, Turn the Page e.t.c.) δεν ακούστηκαν. Τη θέση τους πήραν τα κομμάτια της τελευταίας τους δουλειάς. Επόμενο πιστεύω. Αλλαγές στη μπάντα, αλλαγές και στον ήχο.  Μια χαρά τα πήγαν λοιπόν και οι Force και έτσι έκλεισε όμορφα μια όμορφη βραδιά. Όλοι έμειναν ευχαριστημένοι και όλοι συζητούσανε πότε θα ξανακανονιστεί καμιά τέτοια φάση. Μια βραδιά για να θυμόμαστε.

Distorted Force, Razeblunt, Soultrap, Poison Strike Live@8ball 31.8.12

Distorted Force (heavy/prog), Razeblunt (groove), Soultrap (thrash), Poison Strike (heavy)

Live@ Eighball, Friday 30.8.12 [Pindou1, Ladadika]

Damage: 5e+BEER, Starts at: 21.:00

Sponosr: rockoverdose.gr

The Damnation Project - White Misery (2012)

Οι Έλληνες Porcupine Tree παρουσιάζουν μια αλμπουμάρα με τίτλο White Misery. Ανατολίτικα στοιχεία με prog rock/metal ήχο, σκοτεινή ατμόσφαιρα που σε μεταφέρει σε εξωτικά τοπία, λαβές για headbanging αλλά και για ναργιλέ. Αξιοπρεπέστατη παραγωγή. Συνθέσεις που δεν θυμίζουν κάτι συγκεκριμένο, με δικό τους ύφος, style και attitude. Η δουλειά αυτή κυκλοφόρησε το Μάιο του 2012 από τη Γαλλική Musea Records. Ένα CD που απαγορεύεται να λείπει από κάθε λάτρη του ατμοσφαιρικού prog ήχου που σέβεται τον εαυτό του. Fuckin Masterpiece. Παίδες, τα σέβη μου !

Distorted Force - Avenues of Dopped Lust (2012)

Distorted Force - Storms for Pills (2012)

Distorted Force – Depersonalization [2012] -Review-

Καιρός ήτανε. Επιτέλους. Είχα αρχίσει να πιστεύω πως ναυάγησε τελείως η ιστορία. Φίλοι ξέρω πως περιμένατε με τεράστια αγωνία την καινούργια δουλειά των Force, το ξέρω πως δεν μπορούσατε να κοιμηθείτε τα βράδια, πως μαδούσατε μαργαρίτες ψιθυρίζοντας «θα βγάλουν . . . δεν θα βγάλουν», το ξέρω φανατικοί οπαδοί ότι είχατε προβλήματα ψυχικής ηρεμίας, στύσης, και σεξουαλικού προσανατολισμού. Τέλος πια, οι μέρες που φλέρταρε ο λαιμός σας με το κουζινομάχαιρο και το στομάχι σας με τη χούφτα ασπιρίνες, τελειώσανε. Το καινούργιο LP των Force είναι γεγονός και μπορείτε όλοι να κοιμάστε πλέον ήσυχοι. Έλα όμως που ο κόσμος είναι κακός, ψυχρός και άδικος. Αν περιμένετε να ακούσετε ένα A Dead Man’s Dream pt.2  ,  θα ήθελα να είμαι από μια γωνιά και να βλέπω τις φάτσες σας τρώγοντας popcorn.

Δύο νέα μέλη dudes. Δεν λέω τίποτα άλλο. Δύο νέα μέλη και έκαναν πολύ αισθητή την παρουσία τους.  

Jam Trio demo Review

Jam Trio λοιπόν. Τόσες και τόσες μπάντες δεν βγάζουν demo, και έβγαλαν οι Jam Trio. Πλάκα έχει.

1)Studio Jammin’. Ωραίο intro. Πάγιο, σταθερό, με πολύ καλούς μπασοχρωματισμούς και ένα πεντάλεπτο solo. [6.51]

2) Black Coffee with Horse Dope. Πιασάρικο riff. Σφηνάκι κατά τα άλλα. Μόλις δύο λεπτά. [2.02]

3) Thinking About you while Deflorating a Dead Smurf. Ίσως το πιο καλοστημένο κομμάτι του demo. Εύστοχα effects και heavy ατμόσφαιρα.[3.19]

4) We Have the Best Singer In the World. Ένα βαρύ σχόλιο για τους τραγουδιστές. [12.40]

5) Whatever my Coutra Come Up With. Αυτό νομίζω είναι και το πρώτο τους κομμάτι. Κάπως άγουρο. Πιστέψτε με, ο τίτλος είναι απόλυτα περιγραφικός. [7.37]

6) Bludge to Art. Είναι το Studio Jammin’, με διαφορετική μίξη και πιο πολλές poserιές. [7.44]

+s

Ø      Ταξιδιάρικη φάση.

Ø      Πιασάρικα riff.

Ø      Αυτοσχεδιασμός μέχρι δακρύων.

Ø      Καλός συγχρονισμός και καλό δέσιμο

Ø      Ευκολοάκουστο αν δεν το δίνεις σημασία

Ø      Όλα τα κομμάτια μπορούν να σε σκαλώσουν άσχημα άμα γυρίσει μερικές φορές.

-s

Ø      Μονόχρωμο

Ø      Αν περιμένεις να ακούσεις κάτι solid δομικά, πάρε το demo και κάντο σουβέρ

Ø      Τα effects πέφτουν σε όλα τα κανάλια ταυτόχρονα και πολλές φορές ακούγονται “ομορφιές”.

Ø      Τέσσερα στα έξι κομμάτια είναι γραμμένα πολύ χαμηλά, δεν ξέρω γιατί.

Acetic Voice, PTOMA, Abstract Violence, Otorhea Live@Cult Live Stage 2/3/12

Ανακαινισμένο το βρήκα το Cult (θα μου πεις είχα να πάω και ενάμισι χρόνο) την όμορφη εκείνη συννεφιασμένη Παρασκευή του Μαρτίου. Σ’ αρέσει το Thrash? Το Underground κλίμα? Το crossover? Οι μπύρες? Είναι ένα live για να χορτάσεις headbagίδι μέχρι να πέσει ο καπιταλισμός (για καιρό δηλαδή).

Otorhea

Ωραία μπάντα από την Πτολεμαϊδα , ωραία drums, ωραία βρώμικα φωνητικά (όπως και όλων των υπόλοιπων μπαντών της βραδιάς) και πολύ καλοδουλεμένα τα κομμάτια. Blackάδικες επιρροές, θα έπρεπε να το είχα φανταστεί από το ΧΞΣ outlook του κιθαρίστα, αν και αυτό δεν λέει κάτι, οι Progress of Inhumanity έβγαιναν σαν ρεμπετάδες και βόθριζαν πιο πολύ απ’ το Θερμαϊκό, και οι Force με κάτι Christ μπλούζες και έπαιζαν Scorpions και Crumberies, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση οι υποψίες επαληθεύτηκαν. Οι συνθέσεις τώρα . . . οκ . . . καλή φάση. Αν έπαιρνες βέβαια όλα τα κομμάτια και τα έχωνες σε ένα Audition ή σε ένα Cubase ή whatever, και τα ένωνες με κάποιο τρόπο, θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν ένα τεράστιο prog-thrash-black κομμάτι με μινιμαλιστική δομή. Δεν λέω ότι δεν ήταν ωραίες. Επίσης αρκετά κλισέ μου ακούστηκε και η χιλιοdraggαρισμένη διαδικασία προλόγισης κάθε νέου κομματιού. Ξέρεις, αυτό που αφήνω τις κιθάρες να σφυρίζουν και ωρύομαι με γαμημένο brutal τον επόμενο τίτλο. Την πρώτη φορά φτιάχνει το κλίμα, τη δεύτερη ακούγεται «ναι ρε φίλε, αλητεία, και γαμώ», την τρίτη ακούγεται . . . «οκ… ας ακούσουμε το κομμάτι που δεν καταλάβαμε τον τίτλο», και την 658^η απλά φωνάζεις «Play the god damn song»!!!!!!

Abstract Violence

Πολύ χτυπίδι ρε φίλε, πολύ ξύλο. Ξερό και αγνό old school. Δυνατή σκηνική παρουσία. Τα παιδιά είχαν πολύ λαό (αν και ο μισός ήταν της κατηγορίας : είμαι 15 και έτσι πως χτυπιέμαι τώρα όλοι θα νομίζουν πως είμαι και πολύ badass), αλλά ανεξαρτήτου ποιότητας του τελευταίου στ’ αρχίδια τους. Λεφτάκια !! Μια διασκευή και sorry που μου διαφεύγει ο τίτλος, πάντως ο εντρυφηστής/nerd/thrash-ο-επιστήμονας φίλος ανέφερε ότι η εκτέλεση ήταν αρκετά καλή, άσχετα που δεν του αρέσει το κομμάτι. Καλές εντυπώσεις σε γενικές γραμμές. Αξίζει να τους πληρώσει κανείς για να τους δει.

PTOMA

Ωπ . . . άντε ρε πούστη, εδώ είμαστε. Μπαντάρα φίλε. Οι στοίχοι μπορούν να σε κάνουν να ξεράσεις πιο πολύ και από το ‘Tale of Scottie Muckbooggerballs’. Anyway, σταθερότατος drummer, παρόλο που δεν ήταν η μέρα του. Σε μια φάση του έφυγε η μπαγκέτα και σε αντίθεση με τους Otorhea που τους συνέβη το ίδιο 45 λεπτά πριν, άμα δεν το έβλεπες, δεν θα το καταλάβαινες. Σε μια άλλη φάση (αξιοσημείωτη η γκαντεμιά της στιγμής αλλά και τα αρχίδια των παιδιών και η «δεν ξενερώνουμε ποτέ»νοοτροπία τους) ο drummer κατά λάθος χτύπησε το μάτι του, έσπασε ο φακός του και διακόπηκε το set-list για 10 λεπτά. Αυτά μόνο και μόνο γιατί θεωρώ πολύ σημαντική τη διατήρηση ψυχραιμίας και του επαγγελματισμού σε ενίοτε πιθανές μαλακίες που συμβαίνουν επί σκηνής. Στο παικτικό κομμάτι τώρα. Ήταν ίσως η μόνη μπάντα της βραδιάς που τα solos ακουγόντουσαν πεντακάθαρα. Όλα ήταν όπως έπρεπε να είναι, ακόμα και η φωνή που ακούστηκαν παράπονα ότι δεν ακουγότανε. Όχι φιλαράκι, αν κάτι δεν ακουγότανε ήταν το μπάσο. Και να πεις ότι έπαιζε κάνας άμπαλος και το είχανε χαμηλά επίτηδες, παπάρια, ο τύπος groove-αρε και, όταν κατάφερνα, μετά από προσπάθεια, να τον ακούσω, ήταν με κλασματική ακρίβεια πάνω στο beat. Όσο για τη φωνή, ήταν πολύ καλή, από τις καλύτερες της βραδιάς, αλλά αν θες μεγάλε να ακούγεσαι πιο πολύ απ’ ότι ακουγόσουνα, τραγούδα Saxon. Από κομμάτια ακούστηκαν και τα Decomposed Pork Chop, QQQ, Die with Tities in Your Face, Tupa or not Tupa (κομματάρα!!), και Wrath of the Anus.

Acetic Voice

Bio (source: Hellenic Metal)

Οι Acetic Voice προέρχονται από τη Θεσσαλονίκη. Δημιουργήθηκαν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’80 (πιθανότατα γύρω στο ’88). Παίζουν καθαρόαιμο thrash γερμανικής σχολής και έχουν γράψει τέσσερα demo (Under Attack-1988, Terrorized from Hate-1989, Behind Bars-1990, Led to Confusion-1990). Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να ήταν από τα πολύ καλά συγκροτήματα του είδους, όχι ότι διαθέταμε και πολλά στο thrash βέβαια. Δυστυχώς η περίοδος που εμφανίσθηκαν ήταν τέτοια που μοιραία πέρασαν απαρατήρητοι. Κρίμα διότι ήταν πολύ καλή μπάντα.

Οκ, νιώθω κάπως μικρός να μιλήσω εγώ για αυτόν τον ογκόλιθο της ελληνικής Underground σκηνής. Στην ηλικία που ήταν οι άλλες μπάντες θα μπορούσαν να ήταν πατέρες τους. Κακά σχόλια είχαν ακουστεί για τον προηγούμενο drummer, τον οποίο απ’ ότι μου είπαν ήταν λες και βρήκαν έναν τυχαίο στο δρόμο με μπλουζάκι Exodus, τον βάλανε πάνω στο kit και του είπανε «ΠΑΙΞΕ»!!!!! Ευτυχώς ο παρόν τους drummer παρά το μικρό της ηλικίας του έκανε εμφανέστατα τη μεγαλύτερη διαφορά. Μιλάμε για ένα παλικάρι που πρέπει να παίζει διπέταλο όταν πίνει καφέ, όταν κάνει μπάνιο, όταν οδηγάει, όταν πέφτει να κοιμηθεί . . . Δεν ξέρω τι έχει κάνει στα πόδια του ο τύπος και είναι σε θέση να κομπλάρει τον Γιώργο Κόλια. Το υπεργαμάτο ήταν ότι ήταν εξίσου γρήγορος και στα χέρια. Οπότε αγαπητέ αναγνώστη μπορείς να φανταστείς για τι κτήνος μιλάμε. Και γαμώ τις κιθάρες, και γαμώ τα μπάσα, και γαμώ τις φωνές. Δεν μιλάω όμως παραπάνω για τους υπόλοιπους, δεν μπορώ να το κάνω ούτε εκ θέσεως ούτε εκ φύσεως. Εν κατακλείδι, και γαμώ τα σχήματα, και πολύ θετικό που επιτέλους βρήκαν drummer.

Ένα ωραίο live. Άξιζε και με το παραπάνω τα λεφτά του.

Συνέντευξη ΠΤΩΜΑ – Θάνος Παλίδης (bass)

Καλησπέρα Θάνο

Καλησπέρα

Να αρχίσουμε λοιπόν με το όνομα της μπάντας, γιατί PTOMA?

Γιατί έπρεπε κάπως να ξεκινήσουμε, και θέλαμε κάτι που να έχει αρχικά, τα οποία βέβαια ποτέ δεν αποκαλύψαμε, και είναι απλά PTOMA. Το οποίο μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε, από Παλίδη Τελικά Όλο Μαλακίες Ακούς, που είναι τελείως ασόβαρο, μέχρι κι άλλες χαζομάρες λιγότερο ασόβαρες.

 Οκ, ιστορία της μπάντας?

Θέλαμε με το Στέφανο να φτιάξουμε μια thrash μπάντα με αστείους στοίχους πρόπερσι το καλοκαίρι, και κάπως έτσι ξεκίνησε, για χαβαλέ.

Πώς θα χαρακτήριζες τη μουσική των PTOMA ? Υπάρχει διαφορά με τον ήχο με τον οποίο ξεκινήσατε?

Ουσιαστικά δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στον ήχο αυτόν καθ’ αυτόν, crossover με thrash θα έλεγα, και έτσι μας χαρακτηρίζουν και οι περισσότεροι. Το ύφος έχει μείνει ίδιο, η δομή των κομματιών είναι που έχει αλλάξει τώρα τελευταία.

Αν μέχρι τώρα δεν είχατε γράψει το πρώτο demo, θα αλλάζατε κάτι είτε στιχουργικά, είτε μουσικά?

Ναι, μάλλον το Die with Tities in your Face, θα θέλαμε να βάλουμε περισσότερους στοίχους στο couple να αλλάξουμε λίγο τη δομή του κομματιού. Γενικότερα όχι.

Οι στιχουργικές λαβές αποτελούν πραγματικά γεγονότα, υπερβολές σε πραγματικά γεγονότα, η just for the fun of it?

Τα περισσότερα προφανώς είναι just for the fun of it. Ωστόσο, ένα κομμάτι ας πούμε, το Decomposed Pork Chop, κάνει μια αναφορά σε ένα συμβάν όπου ο Νίκος μαζί με τον Στέφανο είχαν πετάξει μια μπριζόλα στα σκουπίδια και γυρνώντας το πρωί από το βραδινό ξενύχτι,  μύριζαν τη σαπισμένη μπριζόλα. Αυτό είναι πραγματικό.

Και γαμώ. Υπάρχει κάποιο ιδεολογικό background πίσω από το style που προωθείτε?

Ναι, η καφρίλα, οι άπειρες κλανιές και τα μεγάλα βυζιά.

Underground σκηνή στην Ελλάδα?

Τώρα τελευταία αρχίζουν και βγαίνουν πολλές αξιόλογες μπάντες. Στο παρελθόν είχε αρχίσει και ξεθώριαζε, αλλά τώρα βλέπω πως ξαναγυρνάει μια τάση ειδικά προς το heavy/thrash και death metal.

Καλό και κακό σενάριο για τη μπάντα?

Ένα καλό σενάριο θα είναι να αρχίσουμε να κάνουμε περισσότερα live σε διάφορες πόλεις, κάτι που μέχρι τώρα δεν το κάναμε τόσο, ξεκινώντας από την Καβάλα, και σύντομα να κάνουμε και ηχογραφήσεις. Ένα κακό σενάριο θα ήταν σιγά σιγά να αρχίσουμε να το διαλύουμε γιατί άμα είσαι στην απραξία, αρχίζουν όλοι και ξενερώνουν.

Τι να περιμένουμε στην καινούργια σας δουλειά?

Περισσότερα thrashy riffs προφανώς, περισσότερα solo στην κιθάρα και ενδιαφέρον όπως πάντα μπασογραμμές, (ποιος θα το έλεγε αυτό?)

Πόσο καιρό σας πήρε η προετοιμασία των εν λόγω κομματιών?

Η δουλειά έγινε ουσιαστικά μέσα σε 3-4 μήνες

Είστε όλοι στη μπάντα comedothrashάδες, ή το comedy thrash είναι ο συνδετικός σας κρίκος?

Μάλλον το comedy thrash είναι ο συνδετικός μας κρίκος. Εγώ και ο Στέφανος ξεκινήσαμε να θέλουμε κάτι τέτοιο, ο τραγουδιστής ακούει death metal, που συμφωνεί περισσότερο με τον lead κιθαρίστα, και ο drummer ακούει λίγο απ’ όλα, και thrash, και πράγματα που δεν έχουν σχέση με τη metal.

Πόσο decomposed μπορεί να γίνει ένα pork chop?

Άπειρα decomposed μπορεί να γίνει ένα pork chop. Από τη στιγμή που ξεκινάει, μέχρι την επόμενη μέρα, μετά δηλαδή από 24-25 ώρες, η σαπίλα της έμπνευσης προχωράει και προχωράει μέχρι να γίνει τελείως decomposed.

Πώς αισθάνεσαι όταν βλέπεις ανθρώπους να τραγουδάνε Die with Tities in your Face?

Καλά ε? και γαμώ τις γκάβλες, δεν το συζητάω καν, τη πρώτη φορά που συνέβη αυτό στο live ήταν τέλειο απλά, ήθελα να κατέβω κάτω και να αρχίσω να τραγουδάω, αλλά δεν γινόταν αυτό.

Εγώ προσωπικά θα ήθελα να σας δώ να εκπροσωπείτε τη χώρα μας στη Eurovision. Πως σου ακούγεται αυτή η ιδέα?

Πωπω, θα ήταν γαμάτοι οι PTOMA αν το έκαναν αυτό, θα τους έβλεπα και θα τους θαύμαζα πάρα πολύ . . . από κάτω.

Κλείσιμο δικό σου.

Παιδιά σημασία έχει να μην έχει τίποτα σημασία και να κάνετε καφρίλες. Η σοβαρή μουσική είναι για τους σοβαρούς ανθρώπους, και εμείς δεν είμαστε καθόλου σοβαροί.

Distorted Force, Jam Trio @ Eleutheros Koinwnikos Xwros ‘Sxoleio’ 17/12/11

Livάκι σε μια πολύ καλά στημένη και οργανωμένη κατάληψη στη Βασ.Γεωργίου λοιπόν.

Κόσμος? ΚΑΘΟΛΟΥ ! Anyway όμως, δεν ξενερώνουμε ποτέ. Πλάκα είχε.

Jam Trio

Καλή φάση. Υπήρχε κάποτε μια μπάντα που λεγόντουσαν Double Sided, θα τη θυμάστε λογικά αν ασχολιόσασταν με την underground σκηνή. Είχε κάνει κάποια livάκια εκτός Θεσσαλονίκης και είχε ανοίξει και σε 2 live για τους Distorted Force. Και τώρα μπορεί να υπάρχει, δεν ξέρω, πάντως πέρασε μια πολύ άσχημη φάση κατά την οποία όλα τα μέλοι εκτός της τραγουδίστριας έφυγαν. Να αναφέρουμε ότι τα 2/6 αυτής της μπάντας ήταν από τους Force (το κιθαριστικό δίδυμο). Όταν λοιπόν παίχτηκε αυτό το σκηνικό, ο drummer, ο μπασίστας και ο ένας από τους κιθαρίστες, συνέχισαν να jamάρουνε, just for the fun of it. Όταν έκλεισε το live στο “Σχολείο”, έπεσε μια ιδέα για Jam Trio supportάρισμα. Σκέψεις φυσικά και υπήρχαν, σε φάση “μα δεν έχουμε καν κομμάτια ρε παιδιά, απλά jamάρουμε”   ή   “και τι φάση δηλαδή? Θα πάμε εκεί και παίξουμε ότι κατεβάσει η κούτρα μας εκείνη τη στιγμή”?  Και έτσι έγινε. Μάλιστα ανοίξανε με το ‘Whatever my Coutra Come Up With’.

Distorted Force

Ξέρω γω? Ντάξει, καλά I suppose, κόσμο δεν είχε, εξοπλισμός χάλια, ήχος, όχι και ότι καλύτερο, χαλαρά μωρέ, περισσότερο με πρόβα έμοιαζε παρά με live. Βασικά τι λέω? Σε πρόβα τουλάχιστον θα ερχόταν και κανένας για παρέα. Τέλοσπάντων, καλά δεν είναι τόσο τραγικά όσο τα λέω, αλλά ήταν άσχημα. Έπαιξαν όλο το Depersonalization. Το οποίο λόγω κάποιων προβλημάτων παίζει να καθυστερήσει και αυτό. Περνάει τη St.Anger περίοδό της αυτή η μπάντα. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει ορθοπόδιση , και οι πιο pessimistές μπορούν απλά να αναρωτηθούν : “Βασικά, ποια ορθοπόδιση , θα υπάρξει μέλλον”?